بررسی احساس امنیت زنان در مناطق مختلف شهری نمونه موردی مناطق 5 و13 اصفهان

امنیت حقی بنیادین و پیش نیاز ارتقای رفاه و سلامت مردم است؛ از این رو این مقاله بر آن است که به بررسی امنیت زنان در دو منطقه­ی 5 و13 اصفهان بپردازد. به منظور سنجش امنیت اجتماعی زنان در این مناطق سه بعد اجتماعی، کالبدی و امنیت مورد ارزیابی قرار گرفته است. نتایج تحقیق حاکی از آن است که در میزان امنیت زنان دو منطقه­ی مورد بررسی، تفاوت معناداری وجود دارد و منطقه­ی 5 از لحاظ ابعاد مورد بررسی نسبت به منطقه­ی 13 در سطح بالاتری قرار دارد. نتایج تحلیل واریانس رگرسیونی نشان می­دهد که بین متغیرهای بررسی شده و امنیت زنان در سطح بالای 95 درصد با درجه­ی معناداری(002/0=Sig) رابطه­ی معناداری وجود دارد. این آزمون نشان می­دهد که در مجموع میزان همبستگی بین متغیرهای بررسی امنیت زنان شامل متغیرهای اجتماعی، بافت کالبدی و امنیت با متغیر وابسته­ی میزان امنیت برابر با 296/ 0می­باشد که یک همبستگی مستقیم با شدت متوسط به شمار می­آید. همچنین این متغیرها مجموعاً قادر به تبیین حدود 072/0 درصد از تغییرات (واریانس) متغیر وابسته می­باشند و دیگر تغییرات باقی مانده متغیر وابسته توسط عوامل ناشناخته دیگر تبیین می‌شود. یافته­های دیگر نشان می­دهد بین شاخص­های اجتماعی و کالبدی با میزان امنیت، رابطه­ی مستقیمی وجود دارد یعنی هرچه این شاخص­ها در حد بالاتری باشند، امینت نیز افزایش پیدا می­کند؛ از طرفی در هر دو منطقه، مردم حضور پلیس و نیروی انتظامی را مهم­ترین عامل در ایجاد حس امنیت می­دانند.