بررسی اثر نوع ماده جاذب‌آب بر ظرفیت نگهداری آب خاک

Authors

  • ایرج کاظمی نژاد دانشیار، گروه فیزیک، دانشکده علوم، دانشگاه شهید چمران اهواز
  • عاطفه دشت بزرگ دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه خاکشناسی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهید چمران اهواز
  • غلامعباس صیاد استادیار، گروه خاکشناسی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهید چمران اهواز
Abstract:

     خش کشاورزی عمده­ترین مصرف­کننده منابع آب در کشور ما می­باشد. برای افزایش بازده آبیاری و استفاده بهینه از منابع آب در مناطق خشک و نیمه­خشک اقدامات مختلفی مانند استفاده از مالچ، کودهای آلی و ایجاد تغییر در خواص فیزیکی خاک با استفاده از اصلاح­کننده­های مختلف نظیر پرلیت، هیدروپلاس و نظایر آن صورت می­گیرد. به منظور مقایسه مواد جاذب­آب طبیعی و مصنوعی بر ظرفیت نگهداشت آب خاک، آزمایشی در قالب طرح فاکتوریل سه عاملی در قالب طرح کاملا تصادفی با 3 تیمار ماده جاذب­آب (شاهد (بدون اعمال ماده جاذب­آب)، کود پوسیده گاوی (­15گرم در کیلوگرم خاک) و سوپر­جاذب طراوت A200 (2 گرم در کیلوگرم خاک)) درسه تکرار در دو بافت شنی­لومی و لومی­رسی انجام شد. سپس مقدار آب خاک برای هر تیمار در مکش­های 0، 1/0، 3/0، 5/0، 1، 3، 5 و 15 بار  اندازه­گیری و منحنی­های رطوبتی هر خاک به طور جداگانه رسم گردید. نتایج نشان داد که بین دو  بافت خاک و تیمارها در مکش­های مختلف و همچنین اثر متقابل این عوامل با هم در سطح یک درصد اختلاف معنی­دار وجود دارد. به­طور کلی میزان ظرفیت نگهداشت رطوبت خاک در هر بافت، با کاربرد مواد جاذب­آب نسبت به شاهد افزایش یافت. پلیمر سوپرجاذب در دو بافت شنی­لومی و لومی­رسی میزان درصد رطوبت حجمی خاک را به ترتیب 5/3 و 3/1 برابر نسبت به شاهد افزایش داد در حالی­که این افزایش برای کود به ترتیب 6/1 و 1/1 برابر بود. بنابراین مصرف پلیمر در خاک، مخصوصاً در بافت­های سبک می­تواند با افزایش ظرفیت نگهداری رطوبت باعث موفقیت برنامه­های آبیاری در مناطق خشک و نیمه­خشک گردد. 

Upgrade to premium to download articles

Sign up to access the full text

Already have an account?login

similar resources

بررسی اثر نوع ماده جاذب آب بر ظرفیت نگهداری آب خاک

خش کشاورزی عمده­ترین مصرف­کننده منابع آب در کشور ما می­باشد. برای افزایش بازده آبیاری و استفاده بهینه از منابع آب در مناطق خشک و نیمه­خشک اقدامات مختلفی مانند استفاده از مالچ، کودهای آلی و ایجاد تغییر در خواص فیزیکی خاک با استفاده از اصلاح­کننده­های مختلف نظیر پرلیت، هیدروپلاس و نظایر آن صورت می­گیرد. به منظور مقایسه مواد جاذب­آب طبیعی و مصنوعی بر ظرفیت نگهداشت آب خاک، آزمایشی در قالب طرح فاکتو...

full text

بررسی اثر نوع ماده جاذب آب و امکان سنجی استفاده از نانو ذرات جاذب بر ظرفیت نگهداری آب خاک

بخش کشاورزی عمده ترین مصرف کننده منابع آب در کشور ما می باشد. برای افزایش بازده آبیاری و استفاده بهینه از منابع آب در مناطق خشک و نیمه خشک اقدامات مختلفی مانند استفاده از مالچ، کودهای آلی و ایجاد تغییر در خواص فیزیکی خاک با استفاده از اصلاح کننده های مختلف نظیر پرلیت، هیدروپلاس و نظایر آن صورت می گیرد. به منظور مقایسه تأثیر دو نوع ماده جاذب آب طبیعی و مصنوعی بر ظرفیت نگهداشت آب خاک، آزمایشی به ...

اثر متقابل زئولیت میانه و پلیمر طراوت A200 بر ظرفیت نگهداری آب و ضرایب مدل منحنی رطوبتی در یک بافت خاک سبک

در این مطالعه اثر زئولیت میانه و پلیمر طراوت A200 بر نگهداشت آب در یک خاک درشت بافت بررسی شد. زئولیت میانه در سطوح (2، 5 و 8 درصد) و پلیمر طراوت A200 در چهار سطح (2/0، 4/0، 6/0 و 8/0 درصد وزنی) به خاک اضافه و مخلوط شد. رطوبت خاک‌ در مکش­های 0 تا 1500 کیلوپاسکال در 8 نقطه تعیین شد. ضرایب منحنی رطوبتی خاک با برازش مدل کمبل (1974) بدست­آمد. نتایج نشان داد که افزودن زئولیت و یا پلیمر طراوت A200 به ...

full text

اثر کاربرد ماده اصلاحی ابر جاذب آب (ایگیتا) روی آب خاک، رشد گیاه و دور آبیاری

In this research the effect of Super Absorbent Polymer (SAP) on the crop growth, wilting point, sunflower survival, water holding capacity, and irrigation interval was investigated. The experiment was conducted with different concentrations of absorbent hydrogel (Igeta): 0% (control treatment), 0.05%, 0.1%, 0.2%, and 0.3% (w/w). The soil textures were sand, loam, and clay. The experiment was a ...

full text

My Resources

Save resource for easier access later

Save to my library Already added to my library

{@ msg_add @}


Journal title

volume 35  issue 4

pages  33- 38

publication date 2013-02-19

By following a journal you will be notified via email when a new issue of this journal is published.

Hosted on Doprax cloud platform doprax.com

copyright © 2015-2023