بررسی اثر موسیقی علمی درآموزش درس بیوشیمی

سابقه و هدف: موسیقی در آموزش دروسی مانند بیوشیمی و رشته های مرتبط با بیولوژی مولکولی می تواند کاربرد داشته باشد. آیا می توان ترتیب، تعداد و تنوع اجزای تشکیل دهنده ی پروتئین ها را  به صورت موسیقی ارائه کرد؟ هدف ما، طرّاحی و ساخت موسیقی برای پروتئین ها و آشنایی بیشتر دانشجویان با ساختمان نوع اوّل آن ها توسط موسیقی ساخته شده و ارزیابی نقش آن در یادگیری ساختمان پروتئین ها بوده است. مواد و روشها: این مطالعه تجربی بر روی 106 نفر از دانشجویان ترم اول پزشکی و دندانپزشکی ورودی سال 1391 انجام گرفت. دانشجویان به 2 گروه آموزش نوین و سنتی تقسیم شدند. روش سنتی توسط سخنرانی استاد و ویدئو پروژکتور و روش نوین با استفاده از موسیقی مرتبط با ساختمان اول هموگلوبین انسانی نوع 1 بالغین (HbA1) انجام گردید. بر اساس خواص آب دوستی و آب گریزی اسیدهای آمینه، موسیقی هموگلوبین ساخته شد. در پایان، آزمون کتبی 10 نمره ای از هر 2 گروه به عمل آمد و نتایج توسط آزمون T-Test تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: موسیقی زنجیره های پلی پپتیدی آلفا و بتا از مولکول هموگلوبین انسان ساخته و شنیده شد. میانگین در گروه آموزش نوین(مورد) 6/16 در حالیکه در گروه آموزش سنتی (شاهد) 6/40 بود. آنالیز یافته ها تفاوت معنی داری را از نظر معیارهای آماری در مقایسه روش های سنتی و نوین آموزش بیوشیمی نشان نداد. نتیجه گیری: هرچند در این مطالعه، موسیقی درنتیجه ی آزمون بیوشیمی تاثیری نداشت؛ اما از طریق شنیدن موسیقی مولکول های مختلف، می توان  به تفاوت ساختار موسیقیایی و در نتیجه تفاوت ساختار بیوشیمیایی آن ها پی برد.