بررسی اثر مصرف حاد کافئین بر قدرت و استقامت عضلانی دوندگان زبده نیمه‌استقامت

کافئین یکی از پر مصرف­ترین مواد نیروزای مجاز در سراسر دنیا به شمار می­رود که علی­رغم ارزش غذایی اندک مورد توجه ورزشکاران رقابتی قرار گرفته ­است. هدف از تحقیق حاضر، بررسی اثر مصرف کافئین بر قدرت و استقامت عضلانی در دوندگان نیمه­استقامت نخبه بود.به دلیل کوچک بودن جامعۀ آماری برای نمونه‌گیری از روش هدفمند و در دسترس استفاده شد، کل جامعه آماری برابر14 دونده با میانگین سن 40/0±32/23 سال، قد 12/1±17/178 سانتی­متر، وزن 11/1±62/65 کیلوگرم و حداکثر اکسیژن مصرفی 44/2±32/62 میلی‌لیتر در کیلوگرم بر دقیقه بودند که دارای سابقه قهرمانی استان و حضور در رقابت­های قهرمانی کشور بودند، انتخاب و به روش دوسوکور به دو گروه مکمل و دارونما تقسیم شدند. گروه مکمل، مقدار 6 میلی­گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن کافئین و گروه دارونما به همین میزان آرد برنج در کپسول­های ژلاتینی دریافت کردند. در جلسۀ آزمون، شرکت­کننده­ها به ترتیب آزمون یک تکرار بیشینه و 70 درصد یک تکرار بیشینه را برای سنجش قدرت و استقامت عضلانی در حرکات پرس سینه و پرس پا اجرا کردند. برای بررسی تفاوت بین گروه­ها از آزمون t  مستقل استفاده گردید. نتایج تحلیل آماری نشان داد که میانگین قدرت و استقامت عضلانی در گروه مکمل به‌طور معنا­داری نسبت به گروه دارونما افزایش یافته ­است (05/0 P˂). بر اساس یافته­ها به نظر می­رسد مصرف 6 میلی­گرم به ازای هرکیلوگرم وزن بدن کافئین، قدرت و استقامت عضلانی دوندگان نیمه استقامتی‌کار زبده را بهبود می­بخشد.