بررسی اثر محیط کشت‏ های مختلف در تولید آنزیم آمیلاز توسط یک سویه بومی باسیلوس سوبتیلیس

مقدمه: آمیلاز از مهم‏ترین آنزیم‏هایی است که در زیست فناوری اهمیت زیادی دارد. آمیلاز با کاربرد تجاری، به‏طور گسترده‏‏ از جنس‏های ‏‏باسیلوس به دست‏ می‏آید. هدف از پژوهش حاضر، شناسایی و جداسازی باسیلوس مولد آنزیم آمیلاز، تعیین فعالیت آنزیم آمیلاز و بررسی اثر تعدادی محیط کشت بر تولید این آنزیم‏ است‏‏. ‏‏‏ مواد و روش‏‏ها: نمونه‏های خاک از منطقه کشاورزی و آب از تالاب چغاخور در استان چهارمحال و بختیاری و نمونه‏های پساب از کارخانه مواد غذایی در استان اصفهان به شکل تصادفی جمع‏‏‏آوری شد. برای‏‏ غربال‏گری‏‏ سویه‏های مولد آنزیم آمیلاز، از محیط نشاسته آگار استفاده شد. فعالیت آنزیم آمیلاز با روش دی نیتروسالیسیلیک اسید (DNS) اندازه‏‏‏گیری شد. اثر محیط کشت‏های تریپتیکیس سوی براث (TSB)، نوترینت براث (NB)، محلول عصاره مخمر، شیر و ملاس چغندر بر تولید آنزیم آمیلاز بررسی شد. ‏‏‏ نتایج: از بین جدایه‏های مولد آنزیم آمیلاز، یک سویه جدا شده از پساب دارای بیش‏ترین فعالیت آنزیم بود. با توجه به جدول باسیلوس‏های کتاب برگی و شناسایی مولکولی‏‏، نمونه جداسازی شده به گونه باسیلوس سوبتیلیس متعلق بود. فعالیت آنزیم آمیلاز توسط باسیلوس سوبتیلیس در محیط تولید برابر با 21/7 (یونیت/ میلی‏لیتر) اندازه‏‏‏گیری شد. ‏‏‏ بحث و نتیجه‏ گیری: در پژوهش حاضر، سویه باسیلوس سوبتیلیس جدا شده از پساب میزان در خور توجهی از تولید آنزیم معادل 21/7 (یونیت/ میلی‏لیتر) را نشان داد. در بین محیط‏های کشت بیش‏ترین میزان فعالیت آنزیم آمیلاز حاصل از باسیلوس سوبتیلیس در محیط ملاس چغندر مشاهده شد‏. با توجه به پژوهش حاضر استفاده از سویه‏های باسیلوس برای دستیابی به آنزیم آمیلاز روشی کارآمد‏ است‏‏. ‏‏‏