بررسی اثر ضد باکتریایی عصاره های متانولی و استونی گیاهان گزنه و آویشن شیرازی بر سویه های سودوموناس آئروژینوزا تولیدکننده متالوبتالاکتاماز

مقدمه: سودوموناس آئروژینوزا از عوامل عمده عفونت های بیمارستانی می باشد. یکی از راه های توسعه داروهای ضد میکروبی استفاده از گیاهان دارویی می باشد. با توجه به کاربرد گسترده گیاه گزنه و آویشن شیرازی در طب سنتی و اثرات بالقوه این گیاهان قصد داریم اثرات ضد باکتریایی عصاره های استونی و متانولی آن ها را روی سودوموناس آئروژینوزا حاوی ژن های متالوبتالاکتامازی bla IMP  و bla VIM بررسی کنیم. مواد و روش ها: این مطالعه روی زخم 448 بیمار دچار سوختگی انجام شد. بررسی مقاومت آنتی بیوتیکی با استفاده از روش دیسک دیفیوژن صورت گرفت. برای تشخیص متالوبتالاکتاماز از روش CDDT (ایمی‌ پنم- ایمی ‌پنم+EDTA ) و جهت شناسایی ژن های متالوبتالاکتامازی از PCR و Sequencing استفاده شد. حداقل غلظت ممانعت کنندگی از رشد(MIC) آنتی بیوتیک ها و عصاره ها به روش رقت در آگار تعیین و گزارش گردید. یافته های پژوهش:  83 سویه به ایمی پنم مقاوم بودند که 48 سویه با روش CDDT (ایمی ‌پنم- ایمی ‌پنم+EDTA )، دارای آنزیم متالوبتالاکتاماز تشخیص داده شدند. از این تعداد 6 سویه حاوی ژن bla IMP بودند اما هیچ یک ژن bla VIM را نداشتند. این مطالعه نشان داد که عصاره های متانولی و استونی گزنه و آویشن شیرازی روی سویه های سودوموناس آئروژینوزا تولید کننده IMP اثر داشتند. بحث و نتیجه گیری : شیوع سودوموناس آئروژینوزا تولیدکننده متالوبتالاکتاماز در بین بیماران بالا بوده و نیز با توجه به مقاومت بالای آنتی بیوتیکی، استفاده از گیاهان دارویی از جمله گزنه و آویشن شیرازی می تواند اثر خوبی بر روی سویه های سودوموناس آئروژینوزا داشته باشد. ولی معرفی آن به عنوان یک ترکیب ضد باکتریایی نیاز به تحقیقات وسیع تری دارد.