بررسی اثر روش دباغی بر خصوصیات شیمیایی چرم شترمرغ

این پژوهش به منظور تعیین تاثیر روش دباغی پوست شترمرغ بر خصوصیات شیمیایی چرم انجام شد. در مجموع 12 قطعه پوست شترمرغ تهیه شد و هر چهار قطعه پوست با یکی از روش‌های دباغی کرومی، گیاهی و آلومی فرآوری گردید. خواص شیمیائی چرم‌ها شامل مقدار چربی، مواد محلول در آب، مواد آلی محلول در آب، خاکستر سولفاته نامحلول در آب، مواد معدنی، ازت، پروتئین و مقدار pH اندازه‌گیری شد. میزان چربی در چرم‌های گیاهی بیش از چرم‌های کرومی و آلومی بود ولی مقدار مواد محلول، مواد آلی محلول و خاکستر سولفاته نامحلول در آب در چرم‌های آلومی و چرم‌های گیاهی مشابه یکدیگر و بیش از چرم‌های کرومی بود. به‌علاوه مقادیر بالاتر ازت، پروتئین و pH به‌ترتیب در چرم‌های کرومی، آلومی و سپس گیاهی به‌دست آمد. افزایش شش و چهار درصدی میزان چربی در چرم‌های گیاهی نسبت به چرم‌های آلومی و کرومی و کاهش مقدار ازت، پروتئین و pH چرم‌های گیاهی نسبت به دو روش دیگر قابل توجه بود. همبستگی مثبت معنی‌داری بین مقدار چربی با مواد محلول در آب، خاکستر سولفاته نامحلول در آب و همبستگی منفی با مقدار ازت و پروتئین چرم‌های مختلف به‌دست آمد. بین مقدار مواد معدنی چرم با همه خصوصیات شیمیائی به غیر از مقدار pH چرم، همبستگی بالایی وجود داشت. برای دسترسی به کیفیت بالاتر در چرم‌های گیاهی بررسی‌های کاربردی با تغییر در مواد مصرفی و روش‌ عمل باید در دامنه وسیع‌تری انجام پذیرد. بنابراین علی‌رغم خطرات احتمالی برای محیط زیست‌ و کارگران کارگاه‌های دباغی، در حال حاضر مناسب‌ترین روش برای دباغی پوست شترمرغ، روش کرومی است.