بررسی اثر تکنیک ANH) ACUTE NORMOVOLEMIC HEMODILUTION) بر همو ستاز بیماران با استفاده از دستگاه ترومبوالاستوگرافی در بیماران کاندیدای پیوند عروق کرونر به روش بای پس قلبی - ریوی

  سابقه و هدف : ترانسفوزیون اتولوگ مبحثی است که به ویژه در جراحی های پیچده مثل جراحی قلب و پیوند اعضاء می تواند جایگاه مفید و ارزشمندی داشته باشد . یکی از انواع آن (ANH) ACUTE NORMOVOLEMIC HEMODILUTION میباشد . هدف از این مطالعه تعیین اثر این تکنیک در بهبود هموستاز و پارامترهای هماتولوژیک بیماران پیوند کرونر به روش بای پس قلبی – ریوی ( CABG ) و کاهش انتقال خون همولوگوس عوارض بعدی آن با هدایت دستگاه ترومبوالاستوگرافی می باشد.   مواد و روشها : در یک مطالعه از نوع کارآزمایی بالینی تعداد 130 بیمار کاندیدای جراحی پیوند کرونر به روش بای پاس قلبی ریوی بطور تصادفی سازی به دو گروه 65 نفری A,B تقسیم شدند . درگروه A پس از القای بیهوشی ، با اجرای تکنیک ANH از بیماران خون گرفته شد و در خاتمه عمل به آنها برگردانده شد و در گروه B این تکنیک مورد استفاده قرار نگرفت . در هر دو گروه با استفاده از ترومبوالاستوگرافی ( TEG ) تغییرات انعقادی و هموستاز بیمار مورد مطالعه قرار گرفت . اطلاعات به کمک نرم افزارآماری11 SPSS و آزمونهای T-TEST و مجذور کای ،و آنالیز مکررواریانس مورد تحلیل قرار گرفتند .   یافته ها: در این مطالعه میانگین هموگلوبین بیماران در گروه A قبل و بعد از CABG تفاوت معنی دار نداشتند ولی در گروه B تفاوت معنی دار بود . میانگین پلاکت ،در هر دو گروه قبل و بعد از CABG تفاوت معنی دار داشتند . از نظر اجزا ترومبوالاستوگرافی در گروه A میانگین جزء زاویه یا angle تفاوت معنی دارقبل و بعد از CABG داشتندو در گروه B نیز افراد با اجزاء MA یا ماکزیمم امپلیتودو R یا جزء فاکتور انعقادی و K یا جزء سرعت انعقاد تفاوت معنی دار قبل و بعد از CABG داشتند. در این مطالعه از نظر میزان ترانسفوزیون خون در اطاق بوضوح در گروه A کمتر از گروه B بود.   بحث و نتیجه گیری: با توجه به آمار بدست آمده به نظر میرسد انجام تکنیک ANH باعث کاهش مصرف فراوردهای خونی اعم از پلاکت FFP و P.C شده که علاوه بر کاهش هزینه ها باعث کاهش ریسک واکنش های آلرژیک و عفونت های منتقله از راه خون میشود . از طرف دیگر استفاده توام از TEG و ANH ‌می تواند از اختلالات انعقادی ( خونریزی و ترومبوس و آمبولی .... ) بیماران تا حد زیادی جلوگیری کند و در صورت ایجاد اختلال انعقادی با تشخیص دقیق اجزا انعقادی با استفاده از TEG بطور دقیق و اختصاصی می توان اختلال مربوط مثل کاهش فیبرینوژن – کاهش پلاکت یا دیس فانکشن پلاکت و کمبود فاکتورها را جبران کرد.