بررسی اثر تاریخ کاشت و تک‌آبیاری بر عملکرد و اجزای عملکرد دو رقم جو دیم

به منظور بررسی اثر تاریخ کاشت و مقادیر تک‌آبیاری بر عملکرد دانه و اجزای عملکرد دو رقم جو دیم، تحقیقی به صورت کرت های دوبار خردشده بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار ر سه تکرار و در دو سال زراعی در ایستگاه تحقیقات کشاورزی دیم مراغه به اجراء در­آمد. سه تاریخ کاشت (زود، معمول، دیر)، پنج مدیریت تخصیص ­آبیاری محدود (دیم، تک­آبیاری به میزان 50 میلی‌متر در زمان کاشت، تک‌‌آبیاری به میزان 100 میلی‌متر در زمان کاشت، یک مرتبه آبیاری بهاره با تأمین 50% نیاز و یک مرتبه آبیاری بهاره با تأمین 100% نیاز) و دو رقم جو (آبیدر و Dayton) مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج نشان داد اثر تاریخ کاشت و تک‌آبیاری بر عملکرد دانه و شاخص بهره‌وری آب کاربردی معنی‌دار است. عملکرد جو Dayton بیشتر از آبیدر بود که ناشی از تعداد سنبله در متر مربع و تعداد دانه در سنبله بیشتر است. آبیاری زمان کاشت به میزان 100 میلی‌متر و در تاریخ کاشت‌های زود و نرمال، از طریق افزایش وزن هزار دانه، تعداد سنبله در متر مربع و افزایش سهم سنبله‌های بارور، عملکرد را بهبود ‌بخشید، به نحوی که میانگین اثربخشی این تیمار در دو سال نشان می‌دهد که کاربرد آن، عملکرد جو را به محدوده 3500 تا 4100 کیلوگرم در هکتار افزایش داد. در خصوص تیمارهای آبیاری بهاره نیز آنچه که اهمیت فراوان دارد، افزایش وزن دانه و سهم سنبله‌های بارور به کل سنبله‌ها است که افزایش عملکرد نسبت به شرایط دیم را توجیه و کفایت جبران 50 درصد تخلیه رطوبتی خاک در بهار (44 میلی‌متر) یعنی I50%  را بیان می‌کند.