بررسی اثر اکسین، اتفن و سیستم کاشت بر صفات کمی خیار هیبرید (F1)

  منصور کلانتر *1، احمد خلیقی2، ابوالقاسم حسن‌پور3 و عنایت‌الله تفضلی4   1- دانشجوی مقطع دکتری دانشکده کشاورزی دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران   2- دانشیار گروه باغبانی دانشکده کشاورزی دانشگاه تهران   3- استادیار پژوهش مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی شیراز   4- استاد گروه باغبانی دانشکده کشاورزی دانشگاه شیراز     تاریخ دریافت: 15/4/87 تاریخ پذیرش:19/8/87   چکیده   به منظور بررسی اثر اکسین، اتفن و سیستم کاشت بر کمیت و کیفیت خیار هیبرید ( F1 ) رقم ملیتا، پژوهشی در قالب طرح آزمایشی بلوک‌های کامل تصادفی به صورت فاکتوریل در 32 تیمار و 4 تکرار که هر تکرار شامل 4 بوته بود در شهرستان یزد و به صورت کشت گلخانه‌ای در دو سال متوالی انجام گرفت. تیمارها شامل دو سطح سیستم کاشت (مستقیم و غیرمستقیم) و چهار سطح اکسین به فرم نفتالین استیک اسید ( NAA ) با غلظت‌های 0، 25، 50 و 100 میلی‌گرم در لیتر و چهار سطح اتفن به فرم ( CEPA ) با غلظت‌های 0، 50، 150و 250 میلی‌گرم در لیتر بودند که از مرحله 4 الی 6 برگی بر روی بوته‌ها محلول‌پاشی گردیدند. اثر سیستم کاشت و تنظیم‌کننده‌های رشد بر صفات: آغاز زمان گل‌دهی، تعداد گل، تعداد میوه، طول میوه، میانگین وزن تک میوه، طول گیاه، تعداد گره، طول میانگره و عملکرد مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج آزمایش نشان داد که علاوه بر اثر مثبت و برتر سیستم کاشت غیرمستقیم (نشاءکاری) نسبت به سیستم کاشت مستقیم (بذرکاری) در کلیه صفات مورد بررسی، تأثیر تنظیم‌کننده‌های رشد گیاهی به تنهایی و اثرات متقابل مابین آنها با سیستم کاشت بر افزایش عملکرد در تولید خارج از فصل کاملاً مشهود می‌باشد به طوری که تیمار ترکیبی سطح 100 میلی‌گرم در لیتر NAA با 250میلی‌گرم در لیتر CEPA در سیستم کاشت غیرمستقیم باعث بیشترین میزان عملکرد نسبت به شاهد گردید به طوری که در تیمار ذکر شده میزان عملکرد در هر بوته 11 کیلوگرم بود در مقابل 98/6 کیلوگرم تیمار شاهد به ازاء هر بوته بود.