بررسی اثربخشی روان‌درمانی مثبت‌نگر بر سازگاری زناشویی و شادکامی در زنان با تعارض‌های زناشویی

پشتیبانی و حمایت از خانواده در برابر از هم گسیختگی و حفظ آن به‌عنوان معیاری برای پیشرفت، تمدن و تعالی مادی و معنوی انسان و جامعه امری ضروری است. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی روان‌درمانی مثبت‌نگرگروهی بر سازگاری زناشویی و شادکامی زنان با تعارض‌های زناشویی انجام شد. 30 زن مراجعه‌کننده به مراکز مشاوره شهر رشت به روش نمونه‌گیری داوطلبانه انتخاب و به‌طور تصادفی به گروه‌های آزمایش و کنترل اختصاص یافتند. . پژوهش از نوع نیمه‌آزمایشی با پیش‌آزمون- پس‌آزمون و گروه کنترل بود. زنان گروه آزمایش هشت جلسه هفتگی روان‌درمانی مثبت‌نگر گروهی دریافت کردند. شرکت‌کننده‌های گروه‌های آزمایش و کنترل در مقیاس سازگاری زوجی اسپانیر و پرسش‌نامه شادکامی آکسفود در مراحل پیش‌آزمون و پس‌آزمون ارزیابی شدند. نتایج نشان داد که روان‌درمانی مثبت‌نگر گروهی باعث افزایش سازگاری زناشویی و شادکامی زنان مراجعه‌کننده به مراکز مشاوره شده است (005/0 > p). بر این اساس، به نظر می‌رسد روان‌درمانی مثبت‌نگر یک روش درمانی کوتاه‌مدت مؤثر سازگاری زناشویی و شادکامی در زنان با تعارض‌های زناشویی است.