بررسی اثربخشی آموزش گروهی امیدمحور بر ارتقای کیفیت زندگی سالمندان

Authors

  • حیدرنیا, احمد گروه مشاوره، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه بجنورد، بجنورد، ایران.
Abstract:

Objectives: The rapid growth of the population, especially in developing countries, has led to adulthood phenomenon, which poses as one of the challenges of the public health. Therefore, it is necessary to pay close attention to this age group. This age group mostly suffers from  psychological and physical problems. Psychologists have devised a variety of measures for tackling with these problems including disappointment, depression, and loneliness. However, after the emergence of positive psychology, scholars, instead of focusing on negative experience, deal with positive constructs such as self-control, spirituality, happiness, and hope. Therefore, this study attempts to investigate the effect of hope-based group training on the quality of life of the elderly. Methods & Materials: The present study adopted a semi-experimental design with pretest-posttest and group control. The study population comprised of all the elderly people in “Omid-e-Golestan Daily Center” in Minoodasht. Thirty participants were randomly selected out of 60 individuals, and divided into two groups namely control group and experimental group, each containing 15 participants. The 26-question Short Form Quality of Life Inventory developed by WHO, was used to collect the required data. After implementing the pretest, the experimental group received hope-based group training- for 1.5 hours in 8 sessions, once a week. The pretest was then repeated for the two groups, and the data was analyzed using the covariance analysis. Results: The findings of the study showed that hope-based group training not only enhanced the quality of life but also improved the physical dimension of the elderly in the experimental group .Furthermore, a significant improvement was noted in the psychological, environmental, and social life quality of the elderly (P≥0.05). Conclusion Based on the results of the study, it was concluded that hope-based group training could significantly enhance the quality of life of the elderly. With the rapid increase in the number of elderly, hope-based group training is highly recommended. 

Upgrade to premium to download articles

Sign up to access the full text

Already have an account?login

similar resources

اثربخشی خاطره‌پردازی ساختارمند گروهی بر ارتقای کیفیت زندگی و شادکامی سالمندان

این مطالعه به منظور تعیین اثربخشی خاطره¬پردازی ساختارمند گروهی بر ارتقای کیفیت ¬زندگی و شادکامی سالمندان شهرستان همدان انجام شد. طرح مطالعه از نوع پیش¬آزمون‎ـ‎پس¬آزمون با گروه گواه، و روش آماری آن تحلیل واریانس با اندازه¬گیری مکرر دوگانه بود. 24 سالمند (10 زن ، 14 مرد) با دامنة سنی 60 تا 82 سال (میانگین= 79/70 ، انحراف استاندارد= 83/7) به طور مساوی در دو گروه آزمایشی و گواه قرار گرفتند. سالمندا...

full text

اثربخشی معنادرمانی گروهی بر ارتقای کیفیت زندگی مادران کودکان کم‌شنوا

مقدمه: مطابق پژوهشهای انجام شده بیش از 90% کودکان کم‌شنوا از والدین شنوا متولد می‌شوند. وجود چنین کودکی تمام افراد خانواده به‌ویژه مادر را در شرایط بدی قرار می‌دهد، چون این مادر است که بیشترین ارتباط را با کودک برقرار می‌کند. پس بیشترین بار مشکل را بر دوش خواهد کشید و بیشترین رنج را او می‌برد تا درک و احساس خود را تغییر دهد. برای مادر مشکل دیگری نیز وجود دارد و آن، ترس از بدتر شدن وضع کودک حین ...

full text

اثربخشی معنادرمانی گروهی بر ارتقای کیفیت زندگی مادران کودکان کم‌شنوا

مقدمه: مطابق پژوهشهای انجام شده بیش از 90% کودکان کم‌شنوا از والدین شنوا متولد می‌شوند. وجود چنین کودکی تمام افراد خانواده به‌ویژه مادر را در شرایط بدی قرار می‌دهد، چون این مادر است که بیشترین ارتباط را با کودک برقرار می‌کند. پس بیشترین بار مشکل را بر دوش خواهد کشید و بیشترین رنج را او می‌برد تا درک و احساس خود را تغییر دهد. برای مادر مشکل دیگری نیز وجود دارد و آن، ترس از بدتر شدن وضع کودک حین ...

full text

اثربخشی خاطره پردازی ساختارمند گروهی بر ارتقای کیفیت زندگی و شادکامی سالمندان

این مطالعه به منظور تعیین اثربخشی خاطره¬پردازی ساختارمند گروهی بر ارتقای کیفیت ¬زندگی و شادکامی سالمندان شهرستان همدان انجام شد. طرح مطالعه از نوع پیش¬آزمون‎ـ‎پس¬آزمون با گروه گواه، و روش آماری آن تحلیل واریانس با اندازه¬گیری مکرر دوگانه بود. 24 سالمند (10 زن ، 14 مرد) با دامنة سنی 60 تا 82 سال (میانگین= 79/70 ، انحراف استاندارد= 83/7) به طور مساوی در دو گروه آزمایشی و گواه قرار گرفتند. سالمندا...

full text

My Resources

Save resource for easier access later

Save to my library Already added to my library

{@ msg_add @}


Journal title

volume 11  issue 2

pages  300- 309

publication date 2016-07

By following a journal you will be notified via email when a new issue of this journal is published.

Keywords

No Keywords

Hosted on Doprax cloud platform doprax.com

copyright © 2015-2023