بررسی اثرات فوری تمرینات گرم کردن بر شاخص‌های تعادل پویا و ایستا در افراد ورزش‌کار و غیر ورزش‌کار

  سابقه و هدف: اختلال در کنترل تعادل در هنگام فعالیت ورزشی می‌تواند احتمال آسیب ورزشی را افزایش دهد. اخیراً نشان داده شده است که کاربرد تمرینات گرم کردن بدن می‌تواند با افزایش حساسیت گیرنده‌های مکانیکی در دوک عضلانی به جلوگیری از آسیب ورزشی کمک کند. این مطالعه به منظور بررسی اثرات فوری تمرینات گرم کردن بر شاخص های تعادل پویا و ایستا در افراد ورزش‌کار و غیرورزش‌کار انجام شده است. مواد و روش‌ها: 64 دانشجوی ورزشکار حرفه ای (16 پسر و 16 دختر) و غیر ورزش‌کار (16 پسر و 16 دختر) به طور تصادفی در دو گروه تمرینات گرم کردن عمومی (دویدن به مدت 5 دقیقه بر روی تردمیل) و کنترل بطور متقاطع تقسیم شدند، به گونه‌ای که تمام داوطلبان در هر دو گروه مطالعه به فاصله 2 هفته قرار گرفتند. قبل و بلافاصله بعد از مداخله شاخص‌های تعادل کلی، قدامی-خلفی و داخلی- خارجی در دو وضعیت پویا (ایستاده روی دوپا) و ایستا (ایستاده روی پای غالب) با چشم باز و بسته با اندازه‌گیری جابجایی مرکز فشار و همین طور شاخص افتادن در هر دو گروه اندازه‌گیری شد. یافته‌ها: مقایسه میانگین تغییرات قبل و بعد از مداخله بین دو گروه، تفاوت معنی‌داری بین شاخص‌های تعادل ایستا با چشم باز نشان نداد (05/0 P >)، در حالی که شاخص‌های تعادل ایستا با چشم بسته و شاخص‌های تعادل پویا با چشم باز و بسته در گروه تمرینات عمومی به طور معنی داری نسبت به گروه کنترل بهبود یافت (05/0P<). بعد از مداخله، شاخص افتادن نیز بطور معنی داری در گروه تمرینات نسبت به گروه کنترل کاهش یافت (05/0P<). مقایسه نتایج نشان داد که گرم کردن عمومی تغییر معنی‌داری در شاخص‌های تعادل گروه‌های ورزش‌کار نسبت به گروه غیر ورزش‌کار ایجاد نمی‌کند.  نتیجه‌گیری: نتایج مطالعه حاکی از بهبود عملکرد تعادل ایستا و پویا بخصوص در وضعیت چشم بسته بود و همچنین سبب کاهش ریسک افتادن در هر دو گروه ورزش‌کاران و غیر ورزشکاران گردیده و انجام تمرینات گرم کردن عمومی می‌تواند موجب کنترل بهتر تعادل و در نتیجه کاهش احتمال آسیب هنگام فعالیت های‌های ورزشی گردد