بررسی اثرات عصاره آبی زعفران (Crocus sativus) بر اندازه لاروهای مگس سرکه (Drosophila melanogaster) در بازه‌های زمانی مختلف مرحله لاروی

چکیده گیاه زعفران(Crocus sativus) ، گیاه بومی کشور ایران و خصوصا منطقه خراسان می­باشد و دارای جایگاه خاصی در الگوی تغذیه مردم می­باشد. با توجه به مطالعات متعدد اثرات زعفران و از آنجا که در زمینه اثرات آن بر روند تکوین مگس سرکه به عنوان یک مدل جانوری مطالعات خاصی صورت نگرفته، در این مطالعه اثرات زعفران بر اندازه لاروها در حین تکوین، مورد بررسی قرار گرفت. تعداد 5 جفت مگس سرکه وحشی بالغ سه روزه جهت جفت­گیری و تخم­گذاری به هر یک از ظروف کشت حاوی غلظت‎های متفاوت عصاره آبی زعفران منتقل و پس از هشت ساعت خارج گردیدند. نمونه­گیری از لاروها در هفت مرحله و با فواصل زمانی دوازده ساعته انجام و در هر مرحله تغییرات مورفومتریک طول و عرض آن­ها بررسی گردید. تجزیه و تحلیل­های آماری با نرم‎افزار SAS، تفاوت بین گروه‎ها با استفاده از آزمون آنالیز واریانس یک طرفه One way ANOVA و میانگین داده­ها با آزمون Ttukeyبا حداقل سطح معنی‎داری 05/0p< مقایسه شدند. در غلظت‎های پایین­تر زعفران که شامل غلظت‎های 20-3/0 میلی­گرم بر میلی­لیتر است، افزایش اندازه لاروها در سه نمونه‎برداری اولیه، در مقایسه با گروه کنترل مشاهده شد. با افزایش غلظت­ زعفران در محیط کشت، کاهش معنی­دار اندازه لاروها در اکثر نمونه‎برداری‎­ها در مقایسه با گروه کنترل مشاهده گردید. با توجه به افزایش معنی­دار اندازه لاروها در نمونه‎برداری­های اولیه وکاهش معنی­دار اندازه لاروها در غلظت‎های بالاتر زعفران می­توان گفت زعفران در مراحل اولیه لاروی، اثرات مثبت و در غلظت‎های بالا، اثر منفی بر زیست‎پذیری این موجود زنده داشته است.