بررسی اثرات جانبی هشت ترکیب حشره‌کش مورد استفاده علیه کرم سیب، در ایجاد زنگار میوه و جمعیت لیسه سیب

با توجه به کلیدی بودن آفت کرم سیب در باغات دانه‌دار، هر ساله جهت کنترل آن بطور گسترده از ترکیبات شیمیائی متعددی استفاده می‌شود. این روش متأسفانه به عنوان روش غالب کنترل این آفت در آمده است. بنابراین انتخاب ترکیب یا ترکیبات مؤثری که ضمن کنترل آفت هدف، بتواند دیگر آفات را نیز تحت تأثیر خود قرار دهد، از اولویت برخوردار است. بر همین اساس آزمایشی با 8 ترکیب شیمیائی شامل استامیپراید، لوفنورون، ایندوکسا کارپ (در دو غلظت)، فوزالن، آزینفوس ‌متیل، فن ‌پروپاترین، هگزا فلومورون و تیاکلوپراید، در 4 تکرار در منطقه طالقان استان تهران به اجرا در آمد. در این منطقه کرم سیب دو نسلی بوده و سمپاشی علیه نسل اول آن، همزمان با پرواز حشرات کامل لیسه سیب در طبیعت انجام می‌شود. از آنجا که این منطقه کوهستانی است، هر ساله علیه لیسه سیب نیز به عنوان یکی از آفات مهم بطور جداگانه سمپاشی صورت می‌گیرد. تأثیرات جانبی حشره‌کش‌های مذکور روی تعداد دسته تخم (پولک) و تعداد لاروهای خارج شده از هر پولک انجام شد. همچنین متوسط درصد سطح آغشته به زنگار میوه نیز مورد مقایسه قرار گرفت. نتایج بدست آمده نشان می‌دهد در سطح 1% = α بین تعداد پولک (دسته تخم) لیسه سیب و تعداد لاروهای منتج از هر پولک، در تیمارهای آزمایشی اختلاف معنی‌دار وجود دارد. بر همین اساس بین میانگین تعداد تخم زیر هر پولک در تیمارهای آزمایشی، اختلافی مشاهده نمی‌شود. همچنین سه ترکیب بیوباکا ،استامیپراید و آزینفوس متیل بیشترین میزان زنگار را ایجاد کرده و با ترکیبات دیگر اختلاف آن‌ها معنی‌دار بود.