بررسی اثرات بالینی عصاره آویشن شیرازی بر دیسمنوره اولیه

مقدمه: دیسمنوره یکی از شایع‌ترین مسایل طبی در ژنیکولوژی است. در طب سنتی از گیاه آویشن جهت درمان دردهای قاعدگی استفاده می شود. اما مطالعات بالینی انجام شده در این زمینه بسیار اندک هستند. هدف: هدف از انجام این مطالعه، بررسی اثرات بالینی عصاره آویشن شیرازی بر درمان دیسمنوره اولیه می‌باشد. روش بررسی: این مطالعه به روش کارآزمایی بالینی دو سویه کور بر روی 108 دانشجوی 24 - 18 سال با دیسمنوره اولیه انجام شد. واحدهای پژوهش به طور تصادفی به سه گروه مساوی تقسیم شدند (36 نفر در هر گروه). گروه اول تحت درمان با پلاسبو، گروه دوم تحت درمان با اسانس 1 درصد آویشن شیرازی و گروه سوم تحت درمان با اسانس 2 درصد آویشن شیرازی قرار گرفتند. اسانس به محض شروع درد، به میزان 25 قطره هر 4 ساعت تجویز شد، شدت درد قبل و بعد از مداخله با استفاده از مقیاس درد خطی بصری و سیستم نمره‌گذاری چندبعدی2 اندازه‌گیری و ثبت شد. ابزار گردآوری داده‌ها پرسشنامه و چک لیست بود. اطلاعات پس از جمع‌آوری و کدگذاری با استفاده از نرم‌افزار SPSS وارد رایانه شده و با روش‌های آماری مجذور کای، آزمون T و آزمون ANOVA آنالیز شدند. نتایج: میانگین سنی افراد 6/1 - /+ 22 سال بود. شدت درد در اکثر نمونه‌ها در حد متوسط بود. میانگین شدت درد قبل از درمان با استفاده از مقیاس درد خطی ـ بصری در گروه‌های پلاسبو، آویشن 1 درصد و آویشن 2 درصد به ترتیب 6/1 -/+ 8/7 ، 5/1 ـ/+ 3/7 و 7/1 -/+ 5/7 بود، که پس از درمان به ترتیب به 8/1 -/+ 4/7 ، 5/1 -/+ 1/3 و 4/1 -/+ 6/2 کاهش یافت. آزمون آماری ANOVAاختلاف معنی‌داری را بین گروه شاهد و گروه‌های آزمون نشان داد (001/p