بررسی ابعاد معافیت‌های مالیاتی در ورزش ایران از دیدگاه مدیران باشگاه‌ها و کارشناسان ورزشی

هدف پژوهش حاضر بررسی ابعاد معافیت‌های مالیاتی در ورزش ایران از دیدگاه مدیران باشگاه‌ها و کارشناسان ورزشی بود. روش تحقیق توصیفی و از نوع همبستگی، و جامعة آماری شامل مدیران باشگاه‌ها و کارشناسان ورزشی سه استان تهران، اصفهان و فارس بود. نمونۀ آماری مدیران برابر با جامعۀ آماری (25=N=n نفر) و نمونۀ آماری کارشناسان ورزشی به‌صورت تصادفی در دسترس (30n=) انتخاب شد. ابعاد معافیت‌های مالیاتی در ورزش ایران با استفاده از پرسشنامۀ 20 سؤالی محقق‌ساخته بررسی شد. روایی صوری و محتوایی پرسشنامه را پانزده نفر از استادان صاحب‌نظر تأیید کردند. ضریب پایایی پرسشنامه 86/0= α به‌دست آمد. یافته‌ها نشان داد که معافیت‌های مالیاتی در ورزش از دیدگاه مدیران باشگاه‌ها و کارشناسان ورزشی در حد قابل قبولی قرار ندارد. همچنین ضریب مسیر مبانی معافیت‌های مالیاتی و معافیت‌های مالیاتی کل، ضریب مسیر معافیت‌های مالیاتی پایۀ درآمدی و معافیت‌های مالیاتی کل و ضریب مسیر معافیت‌های مالیاتی موضوعی و معافیت‌های مالیاتی کل تأیید شد. پیشنهاد می‌شود نهادهای قانونگذار مالیاتی ایران، به‌خصوص قسمت‌های مربوط به معافیت‌ها، به بررسی مجدد معافیت‌های مربوط به بخش ورزش کشور بپردازند و زمینة حضور بخش خصوصی در ورزش را هموار سازند.