بررسی آیرودینامیکی جریان پتانسیل روی هواپیماهای بال و بدنه یکپارچه

در این تحقیق یک روش عددی بر مبنای شبکه‌ی گردابه‌ای برای تحلیل آیرودینامیکی هواپیماهای بال و بدنه یکپارچه توسعه داده شده است. در کار حاضر ابتدا نتایج حاصل از این روش با نتایج تجربی صحه گذاری شده است و سپس سه پیکربندی بال و بدنه یکپارچه‌ی رایج انتخاب شده و مورد تحلیل و بررسی قرار گرفته است تا پیکربندی مناسب‌تر برای هواپیماهای بال و بدنه یکپارچه مشخص گردد. نتایج نشان می‌دهد که پیکربندی‌های Aو B از نظر مشخصه‌های آیرودینامیکی نسبت به پیکربندی C برتری دارند. از طرفی دیگر پیکربندی A به دلایل دارا بودن توزیع براء یکنواخت‌تر در راستای بازه‌ی بال، دارا بودن پسای القایی کمتر، داشتن فضای خالی بیشتر و به طبع آن حمل بار مفید بیشتر و ایجاد سر و صدای کمتر نسبت به پیکربندی B برتری دارد. بنابراین در نهایت پیکربندی A به عنوان پیکربندی مناسب‌تر برای هواپیماهای بال و بدنه یکپارچه انتخاب شده است.