بررسی آکوستیکی همبسته های آوایی تکیه در زبان فارسی

در این تحقیق، به­منظور مطالعۀ همبسته­های آوایی تکیه در زبان فارسی، یک جفت کمینه "تاب-ِش" (تاب او) و "تابش" (انعکاس نور) در جایگاه مسند جمله‌ی «اون- مسند- فعل ربطی»[1] قرار داده شدند و جمله­های مذکور به صورت خبری و سؤالی و با یک بار تکرار ضبط شدند. با استفاده از نرم­افزار PRAAT، متغیرهای دیرش، انرژی، بسامد سازه­های اول، دوم و سوم، مقدار بسامد پایه و مرکز ثقلِ طیفی واحدهای آوایی اندازه­گیری شد. آزمون تولید با دوازده گویشور نشان داد که بسامد پایه مهم‌ترین همبسته‌ی آوایی تکیه در زبان فارسی  است و مقدار دیرش، انرژی، مرکز ثقل طیفی و بسامد سازه در تمایز تکیه نقش موثری ندارد. [1] - «اون تاب-شه» [un  tɑb-eʃ-e] و « اون تابشه» [un tɑbeʃ-e].