بررسی آمونیفیکاسیون ال- گلوتامین، ال-آسپاراجین، ال- هیستیدین، ال- آرجینین و گلیسین در خاک های آهکی

آمینواسیدها منابع تأمین کننده نیتروژن برای میکروارگانیسم­های خاک به شمار می­آیند. با اندازه‌گیری آمونیوم آزاد شده طی تجزیه آمینواسید‌ها در خاک می‌توان سرعت و میزان آمونیفیکاسیون آن‌ها را در خاک‌ها بررسی کرد. این پژوهش با هدف مقایسه روند تجزیه آمینواسید‌‌ها در خاک از طریق اندازه‌گیری نیتروژن معدنی آزاد شده در خاک‌‌های تیمار شده با آمینواسید صورت گرفت. بدین منظور الگوی زمانی آمونیفیکاسیون و تأثیر غلظت آمینواسید در خاک­های تیمار شده با آمینواسید‌های ال–گلوتامین، ال–آسپاراجین، ال–هیستیدین، ال–آرجینین و گلیسین بررسی شد. نتایج نشان داد که افزودن آمینواسید­ها در هر دو خاک باعث افزایش معدنی شدن نیتروژن در خاک­ها می­گردد. بیشترین معدنی شدن نیتروژن برای تمام تیمار­ها در مدت زمان 24 ساعت رخ داد که بیشترین و کمترین آن برای خاک لورک به ترتیب به میزان ۴۱/۳۴۰ و ۸۱/۲۵۲ و برای خاک شرودان به ترتیب ۱۵/۳۳۴ و ۲۳/۱۲۶ میلی گرم برکیلو گرم بود. افزایش غلظت آمینواسید، معدنی شدن نیتروژن را فزونی بخشید به طوری که این روند بجز در مورد ال–هیستیدین تا غلظت ۱۰۰ میلی مولار افزایشی بود. حداکثر آمونیفیکاسیون ال–هیستیدین در هر دو خاک در غلظت ۶۰ میلی مولار رخ داد و پس از آن تغییر قابل توجهی رخ نداد. در بین آمینواسیدهای مورد بررسی، بیشترین سرعت آمونیفیکاسیون برای ال–آرجینین مشاهده گردید، ولی نزدیک­ترین رفتار به ال–آرجینین مربوط به ال–هیستیدین بود. این تشابه ها به­وسیله پاره ای تشابهات مولکولی و بیوشیمیایی توصیف گردید.