بررسی آزمایشگاهی مدول برجهندگی، مقاومت کششی غیرمستقیم و فشاری تک محوری مخلوط‌های آسفالت بازیافت شده با استفاده از کف قیر

یکی از جدیدترین روش‌های بازیافت آسفالت‌های قدیمی، روش بازیافت آسفالت به صورت سرد درجا با استفاده از کف قیر می‌باشد.. در سال‌های اخیر کاربرد این روش در راه‌ها و فرودگاه‌های ایران به تدریج گسترش یافته و به موازات آن تحقیقات آزمایشگاهی بر روی خصوصیات مکانیکی و عملکردی این مخلوط‌های آسفالتی شروع شده‌است. در بخش اول تحقیق حاضر، با انجام آزمایش مدول برجهندگی و مقاومت کششی غیرمستقیم برروی 144 نمونه آسفالت کف قیر، تأثیر نوع دانه‌بندی، درصد قیر، درصد سیمان و میزان تراکم برروی مدول برجهندگی و مقاومت کششی غیرمستقیم نمونه‌ها، در چهار حالت مختلف عمل آوری، بررسی شده‌است. سپس در ادامه، با انجام آزمایش‌های لازم بر روی 108 نمونه دیگر، سعی شده تا تأثیر پارامترهای فوق روی مدول برجهندگی و مقاومت فشاری تک محوری مورد مطالعه قرار گیرد. نتایج به دست آمده نشان می‌دهند که تغییر دانه‌بندی مصالح خرده آسفالتی از ریز به متوسط و نیز تغییر میزان قیر اضافه شده از دو به چهار درصد، تأثیر نسبتاً کمی برروی مدول برجهندگی، مقاومت کششی غیرمستقیم، مقاومت فشاری تک محوری و بهبود حساسیت رطوبتی آسفالت بازیافت شده دارد. در مقابل، افزودن یک درصد سیمان و افزایش آن به دو درصد نقش قابل ملاحظه‌ای در افزایش پارامترهای مذکور دارد. با استفاده از داده‌های حاصل از این تحقیق، رابطه همبستگی بین مدول برجهندگی و مقاومت کششی غیرمستقیم جهت تخمین پارامتر نخست، بر اساس نتایج آزمایش مقاومت کششی غیرمستقیم ارائه شده‌است.