بررسی آزمایشگاهی تاثیر روش اختلاط خاک در عمق بر خصوصیات مهندسی خاک رس نرم تثبیت شده با سرباره و آهک

خاک‌های رسی نرم عموما دارای تراکم پذیری زیاد و مقاومت کم بوده و حضور آن‌ها در محل پروژه‌های عمرانی همواره مشکل آفرین است. یکی از راهکارهای مفید برای اصلاح این نوع خاک‌ها، تثبیت آن‌ها به شیوه‌های گوناگون است. در پژوهش پیشرو اثر افزایش عمق بر خصوصیات مهندسی خاک رسی نرم تثبیت شده به روش نوین تراش و اختلاط خاک، به صورت آزمایشگاهی شبیه سازی شده و مورد تحلیل و بررسی قرار گرفته است. به این منظور ابزار و دستگاه‌های لازم جهت ساخت نمونه‌ها و اعمال فشارهای قائم معادل با اعماق مختلف قرار گیری آن‌ها، طراحی و ساخته شدند و در فرآیند آزمایش‌های آزمایشگاهی مورد استفاده قرار گرفتند. همچنین استفاده از دوغابی حاوی مقادیر مشخص سرباره کوره آهن گدازی و آهک هیدراته جهت استفاده در این شیوه جدید، برای اولین بار پیشنهاد شده است. نمونه‌های شبیه سازی شده به مدت 28 و 56 روز تحت فشارهای قائم مختلف و شرایط اشباع، عمل آوری شدند تا تاثیر این شرایط بر خصوصیات فیزیکی و مکانیکی آن‌ها تعیین شود. نتایج حاصل نشان دادند که افزایش عمق باعث کاهش رطوبت نمونه‌ها و افزایش وزن مخصوص اشباع، خشک و همچنین بهبود پارامتر‌های مقاومتی آن‌ها می‌شود. همچنین با گذر از عمقی مشخص که عمق بحرانی نامیده شده است، تغییرات ایجاد شده به ویژه در خصوصیات فیزیکی نمونه‌ها ناچیز بوده است.