بررسی آزمایشگاهی تأثیر روشهای مختلف نوردهی بر استحکام باند برشی ونیر کامپوزیتی به مینا و عاج

مقدمه:ونیر کامپوزیتی به عنوان یک گزینه درمانی زیبا و محافظه‌کارانه برای اصلاح دندانهای تغییر رنگ یافته و بد شکل مورد استفاده قرار می‌گیرد. با توجه به تأثیر روش نوردهی بر میزان استرس ناشی از انقباض پلیمریزاسیون، مطالعه فوق با هدف تعیین تأثیر روشهای مختلف نوردهی بر استحکام باند برشی کامپوزیت به مینا و عاج طرح ریزی شد. مواد و روشها: در این مطالعه آزمایشگاهی، 72 دندان پره‌مولر به دو گروه مساوی مینایی و عاجی تقسیم شدند. در هر کدام از گروهها،  سطوح باکال تا حصول یک سطح صاف مینایی یا عاجی ساییده شده و سپس نمونه‌ها در مکعبهای آکریلی مانت شدند. سطوح به باندینگ Single Bond 2 آغشته و کیور ‌گردیدند. بر اساس سه روش نوردهی Conventional، Soft-start و Pulse-delay، نمونه‌های هر دو گروه  به سه زیرگروه تقسیم شدند (12n=). پس از فرم‌دهی یک استوانه از کامپوزیت Z250 بر روی سطوح با استفاده از روشهای نوردهی متفاوت، استحکام برشی نمونه‌ها اندازه‌گیری ‌شد. داده‌ها با آنالیز واریانس یک طرفه به همراه آزمون مقایسات چندگانه Tukey تحلیل شدند  (05/0=α) یافته ها:آزمون واریانس یک طرفه تفاوت آماری معنی‌داری در استحکام باند برشی کامپوزیت به مینا بین زیرگروههای مینایی نشان نداد (185/0P=)،حال آنکه تفاوت استحکام باند برشی کامپوزیت به عاج بین زیرگروههای عاجی معنی‌دار بود (042/0P=). بیشترین نوع شکست در بین تمامی زیرگروهها مربوط به نوع ادهزیو بود. نتیجه گیری: بر اساس نتایج این مطالعه، نوردهی به روش Pulse-delay و Soft-start در هر دو گروه مینایی و عاجی می‌تواند باعث افزایش استحکام باند برشی گردد. این امر در گروههای عاجی مصداق بیشتری دارد.