بررسی آزمایشگاهی اثر هندسه جت‌های روزنه‌ای مستغرق بر الگوی آبشستگی پایین‌دست

در این مقاله تغییرات الگوی آبشستگی پایین‌دست جت‌های مستغرق با قطرهای متفاوت و شکل‌های‌ مختلف (دایره‌ای، مستطیلی، لوزی و مربعی) در جت‌های منفرد و اثر تغییر زاویه افقی میانی در جت‌های مرکب مایل بررسی شده است. در این راستا، پارامترهای مؤثر بر رفتار جت‌های مستغرق، بررسی و با استفاده از تحلیل ابعادی روابط بدون بعد مؤثر استخراج شد. به­منظور بررسی ارتباط بین این پارامترها یک مدل فیزیکی در آزمایشگاه رسوب سازمان آب و برق استان خوزستان ساخته و آزمایش‌ها در دبی‌های متفاوت انجام گردید. سپس ابعاد آبشستگی پایین‌دست جت، اندازه‌گیری شد. نتایج نشان داد که بهترین عملکرد از نظر افزایش الگوی آبشستگی مربوط به جت لوزی با متوسط 22 درصد افزایش پارامترهای آبشستگی نسبت به جت مستطیلی، کمترین قطر بیرونی با 183 درصد افزایش پارامترهای مذکور نسبت به بیشترین قطر بوده. همچنین افزایش سه برابری در زاویه میانی جت‌های مرکب مایل موجب افزایش 58 درصد در پارامترهای آبشستگی می‌گردد.