بررسى رابطه بین میزان رعایت هنجارهاى اجتماعى و میزان رضایت شغلى (مطالعه موردى: معلمان شهر مشهد)

هنجارهاى اجتماعى، مقررات و انتظاراتى هستند که از طریق آن جامعه رفتار اعضاى خود را هدایت مى‌کند. رعایت هنجارهاى اجتماعى موجب افزایش حمایت اجتماعى، همکارى و مشارکت در فعالیت‌ها و در نتیجه بهبود اوضاع سازمان و بالطبع رضایت شغلى افراد مى‌گردد. هدف مقاله حاضر بررسى رابطه بین رعایت هنجارهاى اجتماعى و رضایت شغلى در معلمان شهر مشهد مى‌باشد. روش پژوهش در این مطالعه، پیمایش و به لحاظ زمانى مقطعى مى‌باشد. جمعیت آمارى تحقیق معلمان شهر مشهد بوده که تعداد 298 نفر از آن‌ها از طریق فرمول کوکران و به روش نمونه‌گیرى طبقه‌اى نسبى مورد بررسى قرار گرفته‌اند. داده‌ها با استفاده از پرسش‌نامه محقق‌ساخته براى اندازه‌گیرى هنجارهاى اجتماعى و پرسش‌نامه استاندارد رضایت شغلى که اعتبار آن‌ها به روشى محتوایى و پایایى آن از طریق آلفاى کرونباخ اندازه‌گیرى شد جمع‌آورى شده است. براساس نتایج این تحقیق، میانگین نمره رعایت هنجارهاى اجتماعى 5/70 و میانگین نمره رضایت شغلى پاسخ‌گویان 54/68 بوده است. متغیرهاى جنس، سن و سطح تحصیلات تأثیر معنادارى بر رضایت شغلى نداشته اما تأهل، مقطع تحصیلى و رعایت هنجارهاى اجتماعى و ابعاد آن بر رضایت شغلى تأثیر معنادارى داشته است. تحلیل رگرسیون نشان مى‌دهد که پنج‌متغیر سابقه کار، جنسیت و هنجارهاى کنش مشترک، احساس اثربخشى و ارزش زندگى حدود 18درصد واریانس رضایت شغلى معلمان را تبیین مى‌کنند.