براورد فرصت شغلی در ایران

از آن‌جا که آمارهای مربوط به ساختار نیروی کار، یکی از مهم‌ترین نیازهای برنامه‌ریزان و تصمیم‌گیران در حوزه بازار کار است و یکی از موضوعات مطرح در این زمینه عدم تطابق افراد بیکار و فرصت‌های شغلی در کشور است، لذا بررسی رابطه‌ی کارفرمایان به‌عنوان متقاضیان نیروی کار و جویندگان کار به‌عنوان عرضه‌کنندگان نیروی کار که دو عامل مهم و تعیین‌کننده در بازار کار محسوب می‌شوند، ضروری است. به‌دلیل عدم تطابق تعداد افراد بیکار و فرصت‌های شغلی، بررسی وضعیت بازار کار ایران و براورد فرصت‌های شغلی به‌منظور تعیین ساز و کار ارتباط بین کارفرمایان و جویندگان کار در جذب نیرو و اشتغال افراد و تعیین سیاست‌ها و اقدامات کلان بر این ساز و کار، بسیار ضروری است و مبنایی برای ارزیابی و تحلیل سیاست‌های اقتصادی کشور خواهد بود. روش‌های مختلفی از جمله استفاده از اطلاعات شاغلین تحت پوشش بیمه‌ها و تحلیل فایل داده‌های بیمه‌های تأمین‌ اجتماعی و سایر بیمه‌ها، استفاده از پایگاه‌های داده‌های طولی واحدهای کسب و کار و تحلیل آن، اضافه کردن چند پرسش در پرسش‌نامه‌های کارگاهی به‌منظور براورد فرصت شغلی و در نهایت استفاده از آمارهای جریان نیروی کار از جمله روش‌ها و پایگاه‌های اطلاعاتی مناسب برای براورد فرصت شغلی است. در این مقاله ضمن بررسی مطالعه‌های تطبیقی در کشورهای مختلف، به معرفی روش‌های مختلف براورد فرصت شغلی از منظر عرضه و تقاضای نیروی کار پرداخته خواهد شد. همچنین با استفاده از داده‌های طرح آمارگیری نیروی کار مرکز آمار ایران طی سال‌های ۱۳۸۴- ۱۳۹۳و آمارگیری کارگاه‌های صنعتی ۱۰ کارکن و بیش‌تر مرکز آمار ایران، به براورد فرصت شغلی پرداخته شده است.