برآورد نرخ رجحان زمانی در ایران با استفاده از الگوریتم بازگشتی

نرخ رجحان زمانی به منظور تنزیل‌کردن مطلوبیت لحظه‌ای در الگوهای رشد، همچنین در محاسبۀ نرخ تنزیل اجتماعی در تحلیل هزینه- فایده استفاده می‌شود. در مطالعات انجام‌شده در ایران این نرخ به صورت ضریب ثابت محاسبه شده است، اما به لحاظ نظری با گذشت زمان تغییر می‌کند. به منظور رفع این خلأ در مقالۀ حاضر، الگوریتم جدیدی برای برآورد نرخ رجحان زمانی به صورت پارامتر غیرثابت پیشنهاد شده است. پس از بسط الگوریتم، به برآورد سری زمانی نرخ ترجیحات برای ایران طی دورۀ 1344- 1389 پرداخته‌ایم. در الگوریتم بسط‌داده‌شده با توجه به مبانی نظری، نرخ ترجیحات تابعی از مصرف در نظر گرفته شده و با روش بازگشتی مقادیر مختلف نرخ رجحان در سال‌های مختلف محاسبه شده است. پس از این مرحله، با استفاده از فیلترینگ و با توجه به تأثیر نرخ ترجیحات در پس‌انداز، مقادیر این نرخ طی زمان با کمک مقادیر اولیه محاسبه شده است. به منظور انتخاب مقدار اولیه در این الگوریتم، نرخ رجحان زمانی تابعی از امید به زندگی در نظر گرفته شده است. نرخ رجحان زمانی در دورۀ تحت بررسی برای اقتصاد ایران به طور متوسط 38/2 درصد به دست آمده است. همچنین، این نرخ بین سال‌های 1355- 1367 روندی صعودی داشته است که می‌تواند به علت جنگ و نااطمینانی‌های مربوط به سال‌های نزدیک انقلاب باشد. بر اساس محاسبات صورت‌گرفته این نرخ پس از جنگ تحمیلی طی دورۀ 1368- 1389 دارای روندی نزولی بوده است.