برآورد میزان تمایل به پرداخت برای محصولات ارگانیک (مطالعه موردی خیار در استان تهران و سبزیجات در استان گیلان)

با توجه به عدم وجود بازار مشخصی برای محصولات ارگانیک در ایران، این مطالعه با بکارگیری رهیافت ارزش‌گذاری مشروط و روش برآورد میزان تمایل به پرداخت به تعیین ارزش محصولات ارگانیک می‌پردازد. برای اندازه‌گیری میزان تمایل به پرداخت افراد برای محصول خیار در استان تهران از 219 پرسش‌نامه و برای محصول سبزیجات در استان گیلان از 209 پرسش‌نامه انتخاب دوتایی دوگانه و مدل لوجیت استفاده شده و بر اساس روش حداکثر درستنمایی، پارامترهای الگو برآورد شدند. از میان متغیرهای مورد مطالعه، متغیر درآمد و سابقه ابتلا به سرطان در میان اقوام، اثر مثبت معنی داری بر میزان تمایل به پرداخت برای خیار ارگانیک داشتند. متوسط تمایل به پرداخت افراد برای خرید هر کیلوگرم محصول خیار ارگانیک، 12200 ریال و برای هر کیلوگرم سبزیجات ارگانیک 17238 ریال برآورد شد. به دلیل آن که ممکن است این مقدار تمایل به پرداخت، جبران هزینه‌های تولید هر کیلوگرم محصول ارگانیک را ننماید، حمایت‌های دولت از قبیل پرداخت یارانة سبز به کشاورزان ضروری به نظر می‌رسد. برای پایه‌گذاری سیستم کشاورزی ارگانیک (زیستی) در ایران همزمان با توسعه تولید این محصولات در مورد ایجاد زمینه‌های عرضه مطمئن در شبکه توزیع نیز باید برنامه‌ریزی لازم صورت گیرد زیرا اقتصادی کردن کشاورزی زیستی برای توسعه و گسترش آن ضروری است.