برآورد رطوبت زراعی و رطوبت نقطۀ پژمردگی با استفاده از برخی خصوصیات فیزیکی و شیمیایی در خاک‌های جنگلی

حد رطوبت زراعی (FC) و حد رطوبت نقطۀ پژمردگی (PWP) در محاسبة مقدار آب قابل دسترس و به‌طور کلی مقدار آب مورد نیاز گیاه استفاده می‌شوند. تعیین دقیق این حدود به‌طور معمول وقتگیر است و امکانات لازم بری این کار نیز در همة آزمایشگاه‌ها یافت نمی‌شود. بنابراین با تخمین این حدود از روی برخی ویژگی‌های فیزیکی و شیمیایی خاک، می‌توان اطلاعات مفیدی از توانایی نگهداری رطوبت خاک به‌دست آورد. در این پژوهش نمونه‌های خاک از منطقة گیسوم در استان گیلان تهیه شد و پس از انتقال به آزمایشگاه، توزیع اندازة ذرات، درصد مواد آلی، اسیدیته، جرم مخصوص ظاهری، جرم مخصوص حقیقی، رطوبت زراعی و رطوبت نقطۀ پژمردگی اندازه‌گیری شد. رابطة رطوبت زراعی و رطوبت نقطۀ پژمردگی با سایر خصوصیات خاک به کمک روش‌های رگرسیون یک‌متغیره و چند‌متغیره بررسی شد. نتایج نشان داد که رطوبت زراعی با درصد مادة آلی و درصد ماسة خاک رابطة قوی و معنی‌دار دارد (80/0=r و سطح معنی‌داری 1 و 5 درصد). همچنین رطوبت نقطۀ پژمردگی با درصد سیلت و درصد مادة آلی، رابطۀ معنادار داشت (57/0=r و سطح معنی‌داری 5 درصد). به‌طور کلی نتایج گویای آن است که برای برآورد رطوبت زراعی و رطوبت نقطۀ پژمردگی خاک این مناطق، می‌توان از سایر ویژگی‌های خاک که اندازه‌گیری آنها به‌نسبت ساده‌تر است استفاده کرد.