برآورد جمعیت در سیستان بر پایۀ مطالعات باستان‌قوم‌شناسی

امروزه، موضوع برآورد جمعیت جوامع باستانی یکی از موضوعات مهم در باستان‌شناسی است. یکی از راه­های جمعیت­نگاری باستانی، تحلیل­ آماری داده­های معماریِ حاصل از بررسی روستاهای امروزی است. منطقۀ سیستان ایران از نظر پژوهش­های باستان­قوم­شناسی به­دلیل دارا­بودن ظرفیت­های باستان‌شناسی و قوم­نگاری، دارای اهمیت زیادی است. به‌منظور دست­یافتن به اهداف این پژوهش، روستاهای سیستان از منظر قوم­نگاری، عوامل محیطی، مسائل آبی و درجۀ  زندگی اصیل  روستایی مطالعه و از میان آنها، سه روستای واصلان، عباس­آباد پیری و کرکو برای تحقیق انتخاب شدند. با استناد به این مطالعات، جمعیت منطقۀ سیستان ۳۸ نفر در هکتار برآورد شده است. عدد ۵ ± ۵۷ نفر در هکتار، برآوردی است برای جمعیت شهر سوخته که نگارندگان مقاله با لحاظ­نمودن متغیرهایی نظیر اندازه و الگوی استقرار، نوع معیشت و تخصص­گرایی در این محوطه به آن دست ‌یافته‌اند. بنابراین، شهر سوخته در زمان اوج شکوفایی (دورۀ II) بین ۴۲۰۰ تا­۵۰۰۰ نفر جمعیت داشته است. این برآورد، نظر­انسان­شناسان را مورد تأیید قرارداده است.