برآورد ترکیب‌پذیری لاین‌های پیشرفته کلزا برای عملکرد و اجزای عملکرد دانه

به منظور برآورد قابلیت توارث و میزان ترکیب‌پذیری اجزای عملکرد، عملکرد دانه و صفات مرتبط، تلاقی‌های دای‌آلل یک طرفه هشت لاین کلزا شامل L41، Zafar، L56، L31، L22، LF2، L420 و L401 به همراه والدها در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج تجزیه دای‌آلل حاکی از معنی‌دار بودن میانگین مربعات ترکیب‌پذیری عمومی (GCA) برای تمامی صفات و ترکیب‌پذیری خصوصی (SCA) برای تمامی صفات به جزء وزن هزار دانه بود که نشان دهنده اهمیت اثر افزایشی و غیر فزایشی ژن‌ها در کنترل این صفات بود. برآورد قابلیت توارث خصوصی نسبتاً بالا برای صفات طول خورجین (50/0)، وزن هزاردانه (69/0)، عملکرد دانه (63/0) و شاخص برداشت (53/0) حاکی از اهمیت بیشتر اثر افزایشی ژن‌ها در کنترل این صفات بود. والدهای L41، Zafar و L22 با ترکیب‌پذیری مثبت و معنی‌دار برای عملکرد دانه در زمره ژنوتیپ‌های برتر قرار داشتند. دورگ‌های با ترکیب‌پذیری خصوصی مثبت و معنی‌دار برای عملکرد دانه دارای حداقل یک والد با ترکیب‌پذیری مثبت و معنی‌دار برای این صفت بودند. در این بررسی دورگ‌های L41×L22، L41×LF2،Zafar × L22 و Zafar × L420 به ترتیب با عملکرد دانه 7/3421، 3400، 1/3348 و 3/3311 کیلوگرم در هکتار به عنوان ژنوتیپ‌های برتر شناسائی شدند.