بازشناسی همخوان‌های خیشومی در نویز همهمه

هدف: برخی مداخلات محیطی مانند نویز همهمه می‌توانند درک گفتار را دچار اشکال کنند. درک درست همخوان‌ها پایه و اساس درک کلی گفتار است. معمولاً در محیطهایی ارتباط گفتاری برقرار می‌شود که چند گوینده در حال صحبت کردن هستند. 3 همخوان از همخوان‌های زبان فارسی را همخوان‌های خیشومی تشکیل می‌دهند که این همخوان‌ها در درک گفتار نقش مهمی دارند. هدف ما از این مطالعه تعیین تأثیر نویز همهمه بر امتیاز بازشناسی همخوانهای خیشومی است. روش بررسی: این مطالعه توصیفی تحلیلی بر روی 48 مرد و زن به نسبت برابر و با شنوایی هنجار در محدوده سنی 24-19  سال از بین نمونه‌های در دسترس انجام شد. پس از انجام ارزیابیهای شنوایی و گفتاری، بازشناسی همخوان‌های خیشومی در قالب هجای همخوان_واکه_همخوان و در حضور نویز همهمه در نسبتها‌ی سیگنال به نویز صفر، 5- و 10-  مورد آزمون قرار گرفت. یافته‌ها: با افزایش میزان نویز بازشناسی همخوان‌های خیشومی در ابتدای هجا کاهش یافت. بازشناسی همخوان‌های خیشومی در ابتدای هجا با واکه /a/ در نسبتها‌ی سیگنال به نویز صفر (24/18 ± 87/5) در 5- 24/71 ± 80/2 )و در10- ( 35/66 ± 64/58 ) بود و تفاوت معناداری داشتند (0/0005>p)، اما بازشناسی این همخوان‌‌ها در ابتدای هجا با واکه‌های/i/  ( 19/26±48/95) (0/341=p)، /e/ (33/42± 62/5) (p=0/057) ، /â/ (17/74± 47/91) (p=0/741) ،/o/ (28/69±2/30)  (p=0/082) و /u/ (17/83± 7/29) (p=0/178) در نسبتهای سیگنال به نویز ذکر شده تفاوت معناداری نداشتند. در بازشناسی همخوان‌های خیشومی انتهای هجا با واکه ‌های /e/(24/73± 75/00) (p=0/008)، /a/ (24/09± 64/58) (p=0/002)، /â/ (24/32± 47/39) (p=0/006)، /i/(24/54± 79/68) و /o/ (28/67± 60/93) (p