بازده کلینیکی و توانایی داروهای مهارکننده آروماتاز در درمان امروزی سرطان پستان

  مقدمه: از آنجا که امروزه استفاده از داروهای مهارکننده آروماتاز در درمان سرطان پستان به سرعت رواج یافته است و بسیاری از مبتلایان به این بیماری از این دارو بهره‌مند می‌گردند .   روش بررسی: در یک مطالعه مروری ابتدا به بررسی تاریخچه و چگونگی ساخت این داروها، دوم به فارماکولوژی و فارماکولیتیک آن‌ها، سوم به بررسی شواهد موجود برای تجویز این دارو در گروه‌های حذف و چهارم عوارض جانبی آن‌ها ­پرداختیم. به این منظور الفاظ مهارکننده­های آروماتاز، سرطان پستان، فارماکولوژی، فارماکولولیفتیک، هورمون­درمانی در Database های Cochrane ، PubME D ، EST ، EBMT ، OVID MEDLINE ، WEB OF Sience جستجو شد و در حدود 31 مقاله از سال­های 2001 تا 2011 به­دست آمد که 15 عدد به­صورت مقاله پژوهشی کامل و 16 عدد به­صورت چکیده مطالعه گردید.   یافته­ها: یافته­ها و نتایج به شرح زیر آورده شده است. برای همکاران پزشک 3 جزء اول برای بهتر کردن حمایت درمانی بیمارانشان و مورد سوم خصوصاً برای بیماران مصرف‌کننده مفید است. مهارکننده‌های آروماتاز از سال 1950 شناخته شده‌اند و سردسته آن‌ها داروی ضد تشنج آمینوگلوتتماید است اما، اولین مطالعه‌ای را که باعث ظهور مجدد این داروها در عرصه درمان بیماران شده است، بایستی مطالعه ATAC دانست.   نتیجه­گیری: امروز شواهد زیادی مبنی بر بهبود DFS و شواهدی نیز مبنی بر افزایش OS در مصرف‌کنندگان این دارو نسبت به داروهای قدیمی‌تر وجود دارد اما، مانند تمام داروها عوارضی دارند که مهم‌ترین عوارض ذکر شده به ترتیب 1-‌ استئوپورز 2-‌ اختلالات در لیپیدهای پلاسما و 3-‌ دردهای مفصلی می‌باشد.