اکولوژی، منظر و طراحی اکولوژیک منظر

به‌عنوان یک حرفه در حال توسعه، چالش‌های متعددی پیش روی معماری منظر در خاورمیانه وجود دارد. از ‌یک سو، دشواری معرفت‌شناختی در بسترسازی مفاهیم غربی و معانی لایه‌ای واژۀ منظر نسبت به پیچیدگی‌های جغرافیایی و فرهنگی منطقه؛ و از سوی دیگر، چالش رهانیدنِ پیش‌فرض‌های موجود در ادراک منظر، از تمرکز صرف بر سیما و به‌عبارتی منظر به مثابۀ چشم‌انداز. یک نگاه محدود و غیرزمینه‌گرا، که از دریافت میراث منظرین غنی خاورمیانه ناتوان است، ظرفیت‌های منظر را به‌عنوان یک چارچوب مطالعاتی میان‌رشته‌ایِ تضعیف کرده و حیطۀ حرفۀ معماری منظر را به زیباسازی سطحی و ظاهری محدود می‌سازد. این مقاله رویکرد کل‌نگر و پویای طراحی اکولوژیک منظر را مطرح می‌کند، با این استدلال که اکولوژی می‌تواند الف) معنای منظر را، فراتر از اینجا و اکنون، زمینه‌گرا کند، پاسخگوی اکولوژی منطقه باشد و میراث تاریخی و بومی منظر را ادغام کند؛ و ب) مباحث معماری منظر را گسترش دهد تا نه تنها سیما و نمود ظاهری را در بر گیرد، بلکه شامل ابعاد محیطی، اکولوژیک، اجتماعی- اقتصادی و سیاسی نیز باشد. برای نشان دادن پیچیدگی و انطباق‌پذیری یک چارچوب منظرین کل‌نگر، و قابلیت‌های آن در پیشبرد پژوهش‌ها و فعالیت‌های حرفه‌ای معماری منظر، گستره‌ای از کاربردهای آن ذکر شده است.