اولویت بندی مؤلفه های توسعه گردشگری در ایران با رویکرد تصمیم گیری چند معیاره ترکیبی فازی مطالعه موردی: سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری ایران

فراغت از نیازهای اساسی و اولیه زیستی است و ایجاد تسهیلات فراغتی در کشور یک سرمایه‌گذاری محسوب می­ شود. بسیاری از کشورهای توسعه‏ یافته و درحال‌توسعۀ جهان توانسته‏ اند وضعیت گردشگری خود را بهبود بخشند و با ایجاد مشاغل خدماتی برای گردشگران‏، بسیاری از مشکلات اقتصادی، از قبیل بیکاری و پایین‌بودن سطح درآمد را رفع کنند. با توجه به اهمیت گردشگری و وجود پتانسیل‏ های گردشگری در کشورمان، اولویت‏ بندی عوامل تأثیرگذار بر توسعه گردشگری ایران، جهت برنامه‏ ریزی‏ های مناسب و کارا به منظور خدمات‏ رسانی بهتر و عدالت اجتماعی و اقتصادی در سطوح مناطق مختلف ضروری به نظر می­ رسد. بدین منظور در پژوهش حاضر با نگاه جامع و سیستمی به گردشگری و با استفاده از مطالعات مشابه ایران و جهان، اقدام به شناسایی عوامل مؤثر بر توسعه گردشگری، اولویت بندی و ارائه راه کارهایی جهت بهبود جذب گردشگر و توسعه گردشگری با کمک روش ترکیبی FDANP، در ایران شد. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل داده­ ها نشان داد که "تسهیلات و زیرساخت­ های گردشگری" تاثیرپذیرترین معیار و "عوامل طبیعی" تأثیرگذارترین معیار در توسعه گردشگری می­ باشد. در بین شش معیار تاثیرگذار بر توسعه گردشگری ، معیار " تسهیلات و زیرساخت­ های گردشگری " با وزن 2/0 و زیر معیار " امنیت سرمایه­ گذاری داخلی" بیشترین اهمیت را کسب کردند.