اهمیت مهندسی ارزش در پروژه‌‌های تجهیز و نوسازی اراضی شالی‌زاری؛ مطالعه موردی شهرستان آمل، استان مازندران

بنا به ‌دلایلی ممکن است، مشاور طراح امکان دسترسی به کلیه‌ی اطلاعات پایه را برای انتخاب بهترین طرح نداشته باشد. لذا در مرحله‌ی اجرا که اشکالات و نارسایی‌های طراحی ظاهر می‌شوند، بجاست تا مهندسین مشاور دستگاه نظارت، با بهره‌گیری از دانش مهندسی ارزش، مجموعه‌های‌ متشکل از چندین متخصص فنی را جهت بازنگری و تحلیل اجزای کار، مجددا بسیج و ساماندهی نماید، تا اجرای کامل طرح را با کمترین هزینه و زمان تحقق بخشد. از جمله پروژه‌هایی که با مشکلات این‌چنینی مواجه هستند، طرح تجهیز و نوسازی اراضی شالی‌زاری است که هدف آن توسعه مکانیزاسیون و افزایش تولیدات کشاورزی از طریق بهبود سیستم کاربری اراضی می‌باشد. پروژه تجهیز و نوسازی اراضی موضوع این تحقیق، چهار آیش هم‌مرز روستاهای چنگمیان، تمسک، سرخکلا و گلمزار از توابع دهستان دشت‌سر بخش دابودشت شهرستان آمل در استان مازندران را در برمی‌گیرد. در مرحله نظارت بر اجرا، تیم مهندسی ارزش با ترکیبی از متخصصان موردنیاز؛ اعم از ناظر کارگاهی، نمایندگان پیمانکاران مجری پروژه تجهیز و نوسازی اراضی در هر آیش و نماینده کارفرما تشکیل شد. پس از طی فرآیندهای مدیریت ارزش، نتیجه، افزایش سطح خالص (زیرکشت) اراضی به مقدار 9720 متر مربع و 19.4 درصد صرفه جویی در هزینه‌های طرح نسبت به برآورد طراحی اولیه بوده است. لذا پیشنهاد اساسی این تحقیق آن است که اعمال مدیریت ارزش در هر پروژه‌ای اگر توصیه‌ای جدی و ضروری باشد، در این طرح مساله‌ای مؤکد است.