انگیزش اجتماع‌یار و عملکرد شغلی: نقش تعدیل‌کننده انگیزش درونی، هویت تکلیف ادراک‌شده و قابلیت اعتماد سرپرست

هدف پژوهش حاضر بررسی نقش تعدیل‌کننده انگیزش درونی، هویت تکلیف ادراک شده و قابلیت اعتماد سرپرست در رابطه بین انگیزش اجتماع‌یار و عملکرد شغلی است.اعضای نمونه پژوهش حاضر شامل 360 نفر (260 مرد و 100 زن) از کارکنان شرکت ملی مناطق نفت‌خیز جنوب منطقه اهواز بودند که با استفاده از روش تصادفی طبقه‌ای انتخاب شدند. شرکت‌کنندگان در این پژوهش به پرسشنامه انگیزش اجتماع‌یار، مقیاس عملکرد تکلیفی مقیاس انگیزش درونی، مقیاس هویت تکلیف ادراک شده و مقیاس صداقت در پرسشنامه قابلیت اعتماد پاسخ دادند و جهت تحلیل داده‌ها از روش رگرسیون سلسله مراتبی استفاده گردید. نتایج حاصل از پژوهش حاضر نشان داد که انگیزش اجتماع‌یار رابطه مثبت و معنی‌داری با عملکرد شغلی دارد و انگیزش درونی، هویت تکلیف ادراک شده و قابلیت اعتماد سرپرست تعدیل‌کننده این رابطه هستند. نتایج پژوهش حاضر حاکی از آن بود که انگیزش اجتماع‌یار عامل مهمی در ارتقای سطح عملکرد شغلی کارکنان است و هم‌چنین این رابطه زمانی قوی‌تر می‌شود که افراد از سطح بالاتر انگیزش درونی، هویت تکلیف ادراک شده و قابلیت اعتماد سرپرست برخوردار باشند. بنابراین با ارتقای سطح این متغیرها در کارکنان می‌توان به میزان بیشتری از آثار مثبت انگیزش اجتماع‌یار کارکنان در سازمان‌ها بهره‌مند شد.