اندازه‌گیری و تجزیه رشد بهره‌وری کل عوامل تولید چغندر قند در ایران

هدف از این مطالعه محاسبه نرخ رشد بهره‎وری کل عوامل تولید چغندرقند برای استان‎های مختلف و سپس تجزیه نرخ رشد بهره‎وری به منابع آن یعنی تغییرات تکنولوژی، تغییرات کارایی مدیریت و تغییرات کارایی مقیاس می‎باشد. روش مورد استفاده برای اندازه‎گیری نرخ رشد بهره‎وری کل عوامل و تجزیه آن، شاخص بهره‎وری مالم کوئیست می‎باشد، که برای اندازه‎گیری توابع مسافت در آن از روش تحلیل فراگیر داده‎ها استفاده می‎شود. نتایج نشان داد که به‎طور متوسط در سطح کل کشور، رشد بهره‎وری کل عوامل تولید چغندرقند در فاصله سال‎های 1379 تا 1386 حدود 47 درصد رشد داشته است. هم‎چنین مقایسه رشد بهره‎وری کل عوامل تولید چغندرقند در استان‎ها نشان داد که در سه استان قزوین،‌ مرکزی و همدان در طول دوره مورد بررسی وضعیت بهره‎وری بدتر شده است و دلیل آن در این استان‎ها عمدتاً مربوط به عدم کارایی فنی مدیریت در این استان‎ها بر می‎گردد. بنابراین پیشنهاد می‎شود این استان‎ها با الگو قراردادن استان‎های موفق در زمینه بهره‎وری وضعیت تولید خود را بهبود بخشند. طبقه بندی JEL:  D24، O4.