انتقال ژن های اینترفرون گامای انسانی- اولئوسین به گیاه گلرنگ(Carthamus tinctorius L.)
Authors
Abstract:
استفاده از گیاهان به عنوان منبع تولید دارو از قدیم مورد توجه بشر بوده است. زیست فناوری پیشرفته این امکان را فراهم می کند که پروتئین های با ارزش دارویی در گیاهان تولید شود. در این پژوهش ترکیب سازه ژنی اینترفرون گامای انسانی-اولئوسین که تحت پیشبرنده بذری و در آزمایشگاه بیوتکنولوژی کشاورزی دانشگاه تربیت مدرس pBI در پلاسمید 121 Napin انتقال یافته بود، به گیاه گلرنگ منتقل شد. LBA کلون شده و به اگروباکتریوم سویه 4404 ریزنمونه های لپه ای از گیاه گلرنگ رقم زراعی پدیده برای تراریزش مورد استفاده قرار گرفتند همراه با MS و تعدادی گیاه تراریخته احتمالی به دست آمد. گیاهان تراریخته بر روی محیط و نیز 40 میلی گرم TDZ و 1 میلی گرم در لیتر NAA 0 میلی گرم در لیتر / حاوی 09 B ویتامین 5 با استفاده از (T در لیترآنتی بیوتیک کانامایسین انتخاب شدند. تجزیه مولکولی گیاهان تراریخته ( 0 پی.سی.آر، وجود سازه ژنی اینترفرون گامای انسانی به همراه اولئوسین را در گیاهان تراریخته تایید کرد.
similar resources
انتقال ژن های اینترفرون گامای انسانی- اولئوسین به گیاه گلرنگ (carthamus tinctorius l.)
استفاده از گیاهان به عنوان منبع تولید دارو از قدیم مورد توجه بشر بوده است. بیوتکنولوژی مدرن این امکان را فراهم نموده است که پروتئین های با ارزش دارویی در گیاهان تولید گردد. بیان ژن در بافت های مختلف گیاهی امکان پذیر است، اما بیان پروتئین در بذر موجب تجمع پایدار آن در غلظت نسبتاً بالا و حجم کم و فشرده می شود که برای ذخیره سازی و استخراج مناسب است. استفاده از بذور روغنی و بیان پروتئین نوترکیب در ت...
15 صفحه اولانتقال ژن اینترفرون گامای انسانی- اولئوسین به گیاه آفتابگردان (helianthus annuus l.)
گیاهان به عنوان بیوراکتور جهت تولید انبوه و ارزان پروتئین های نوترکیب را می توان تحت عنوان زراعت ملکولی (molecular farming) معرفی نمود. از بخش های مختلف گیاهان به منظور تولید و دخیره سازی پروتئین های نوترکیب بهره جست که بذور گیاهان روغنی یکی از آنهاست. هدف گیری پروتئین های نوترکیب به اجسام روغنی در بذرها، باعث آسان تر شدن مراحل استخراج پروتئین های نوترکیب می شود، به همین دلیل می توان با استفاده...
15 صفحه اولانتقال ژن اینترفرون گامای انسانی به گیاه کلزا (brassica napus) و باززایی گیاهان تراریخت
در دسترس بودن پروتئینهای انسانی نوترکیب باعث تحولی در استفاده از پروتئینهای ارزشمند از نظر دارویی در پزشکی بالینی شده است. گیاهان به عنوان سیستم های موفق در تولید پروتئین های نوترکیب شناخته شده اند که در میان آنها علاوه بر توتون، گیاه کلزا نیز انتخاب مناسبی جهت تولید پروتئین های نوترکیب می باشد. اینترفرون ها از جمله پروتئین هایی هستند که ارزش درمانی بالایی دارند. مطالعات پزشکی نشان می دهد که...
15 صفحه اولهمسانهسازی، انتقال و بیان دائم فیوژن ژن‌های اینترفرون گامای انسانی و bar در گیاه توتون
تولید پروتئین اینترفرون گامای انسانی در سیستم‌های بیانی یوکاریوتی، به‌عنوان یک پروتئین نوترکیب درمانی، در مطالعات پزشکی اهمیت بسیاری دارد. ویژگی‌های اینترفرون گاما، آن را به یک فاکتور ضد سرطانی مناسب تبدیل کرده است. فسفینوتریسین (PPT) مهارکننده گلوتامین سینتاز است و از گروه علف‌کش‌های غیرانتخابی بیالافوس می‌باشد. ژن bar کد کننده آنزیم فسفینوتریسین استیل ترانسفراز (PAT) است. این آنزیم باعث ایجاد...
full textهمسانه سازی ژن اینترفرون گامای انسانی و بررسی امکان انتقال به سیستم بیانی گیاه
امروزه تقاضای زیادی برای تولید پروتئین های نوترکیب انسانی جهت درمان و تشخیص وجود دارد. اینترفرون گاما نیز به عنوان یکی از این پروتئین های ارزشمند، وسیله دفاعی بدن در مقابل ویروس ها می باشد و ارزش درمانی بالایی دارد، از این رو به عنوان دارو برای آلودگی های ویروسی، سرطان ها و بیماری های خودایمن مورد استفاده قرار می گیرد. در این پژوهش آغازگرهای مناسب با توجه به توالی های افزایش دهنده بیان گیاهی، ت...
15 صفحه اولانتقال فیوژن دو ژنی (اینترفرون گامای انسانی- ژن مقاومت به علف کش (ژن بار)) به گیاه توتون
در دسترس بودن پروتئین های انسانی نوترکیب باعث تحول عظیمی در استفاده ی دارویی از پروتئین های ارزشمند در پزشکی بالینی شده است. تولید پروتئین اینترفرون گامای انسانی در سیستم های بیانی یوکاریوتی، به عنوان یک پروتئین نوترکیب درمانی، در مطالعات پزشکی اهمیت بسیاری دارد. اینترفرون گاما سایتوکین اصلی سیستم ایمنی می باشد. ویژگی های منحصر به فرد اینترفرون گاما، آن را به یک فاکتور ضد سرطانی مناسب تبدیل کرد...
15 صفحه اولMy Resources
Journal title
volume 1 issue 2
pages 93- 102
publication date 2012-10
By following a journal you will be notified via email when a new issue of this journal is published.
No Keywords
Hosted on Doprax cloud platform doprax.com
copyright © 2015-2023