انتخاب چند سطحى در مقوله‌ى انتخاب طبیعى: مرورى بر آراى سمیر اکاشا

همان‌گونه که سنگ بناى استدلال داروین در انتزاع انتخاب طبیعى، توارث صفتى مؤثر در ادامه‌ى حیات یک جاندار مستقل از والد به سلاله بوده است؛ مى‌توان هر کدام از نهادهاى سلسله‌ى زیستى را با توجه به سلسله‌‌مراتب شناخته شده از ژنم تا اجتماعى از موجودات، موضوع انتخاب طبیعى نهادهاى متناسب‌تر قلمداد کرد. به این ترتیب اندیشه‌ى انتزاع انتخاب طبیعى در چند سطح به ویژه با شواهد زیستى ایثارگرانه در زندگى اجتماعى موجودات غیرمعقول نخواهد بود. سمیر اکاشا در کتاب مشهورش بنام تکامل و سطوح انتخاب بر اساس این استدلال مى‌کوشد تا چهارچوبى براى موضوع انتخاب چند سطحى با استفاده از روش آمارى و مستقل از نوع نهاد زیستى بسازد. وى با بکارگیرى مبناى معادله‌ى پرایس تلاش مى‌کند تا مفاهیم تناسب جمعیتى را در قالب ریاضى توصیف نماید. امرى که در نهایت منجر به بحث‌هاى فلسفى به‌ویژه در رابطه‌ى علت و معلولى میان خصیصه یا صفت مؤثر و تناسب یا تعداد سلاله‌ى بجاى مانده از والد مى‌شود. او پیشنهاد مى‌کند تا براى تفکیک میان رابطه‌ى علّى یا محصول جنبى از تجزیه تحلیل زمینه‌اى استفاده گردد. از سوى دیگر اکاشا تلاش مى‌کند تا با تکیه بر مفاهیم جمعیتى وحاصل از بحث‌هاى انتخاب چندسطحى به توضیح رویدادهاى زیستى بپردازد و مفاهیم هم‌افرایى و تناسب جمعى را در توضیح گذرهاى عمده‌ى تکاملى بکار مى‌بندد.