امکان‌سنجی تجمیع تیپ روستاهای جلگه‌ای به منظور توسعۀ پایدار در گیلان

نظام استقرار سکونتگاه‌های  روستایی بخش جلگه‌ای گیلان با الزامات توسعه و تحول در شرایط کنونی سازگار نیست از این رو می‌بایست سازمان فضایی مطلوبی برای استقرار در محیط‌های روستایی پدید آید تا شرایط برای بهره‌برداری بهینه از فضای روستاهای این محدوده‌ فراهم و روند توسعه اقتصادی- اجتماعی آنها تسریع گردد. تجمیع تیپ روستاهای بخش جلگه‌ای گیلان با هدف تغییر شکل سکونت روستاهای این محدوده از حالت پراکنده به نیمه پراکنده و به منظور کاهش مسائل و مشکلات عدیده این روستاها و فراهم نمودن بستری مناسب برای الگوی جدید استقرار در قالب برنامه‌ریزی توسعه کالبدی سکونتگاه‌های روستایی است. از این رو پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و مبنای روش آن توصیفی- تحلیلی است. اطلاعات مورد نیاز این پژوهش از طریق روش‌های اسنادی و مطالعات میدانی که به صورت تکمیل پرسش‌نامه خانوار روستایی از سه ناحیه­ی جلگه‌ای شرق، مرکزی و غرب گیلان بوده، بدست آمده است. نتایج این پژوهش نشان می‌دهد که هر چند تجمیع تیپ روستاهای بخش جلگه‌ای گیلان به منظور کاهش مسائل و مشکلات روستاهای این محدوده و  بهره‌‌برداری بهینه از فضای آنها و در نتیجه دستیابی به توسعه­ی پایدار روستایی، امکان‌پذیر است ولی با توجه به سطح آگاهی، تمایل روستائیان و موانع فرهنگی موجود در سر راه آن، این طرح در کوتاه مدت و میان مدت عملی و امکان‌پذیر نبوده و نیازمند راهبردی بلند مدت است.