امکان‌سنجی انتقال باطله‌های معدن روباز انگوران از طریق حفریات موجود زیرزمینی

افزایش سالیانه‌ عمق کاواک معدن روباز انگوران به ‌همراه محدودیت‌های فنی، توپوگرافی و ژئومکانیکی گسترش کاواک، موجب کاهش بهره‌وری و افزایش هزینه‌ ترابری می‌‌شود. با توجه به وجود حفریات زیرزمینی در بخش گوگردی ذخیره معدنی، در این تحقیق تلاش شد تا راهکارهای فنی قابل اجرا برای کاهش هزینه‌های ترابری باطله‌ معدن روباز با استفاده از فضاهای موجود زیرزمینی معدن شناسایی و تحلیل شود. بدین منظور ابتدا شبکه حفریات زیرزمینی موجود معدن با کمک نرم‌افزار میکروماین مدلسازی شد، سپس تعیین محدوده‌ نهایی معدن روباز برای مشخص‌شدن عمق نهایی و محدوده‌ گسترش کاواک روباز انجام گرفت و با بررسی انطباق این مدل‌ با شبکه‌ زیرزمینی، طرح کلی حفریات زیرزمینی واسطه‌ای قابل اجرا برای تعیین مسیرهای مختلف خروج مواد استخراج ‌شده کاواک نهایی در قالب هفت سناریوی مختلف انجام شد. در ادامه، احجام کاری حفریات واسطه‌ای برای هر سناریو تعیین شد و با مقایسه سناریوها بر اساس مدت زمان اجرا، تناژ باطله‌برداری مورد نیاز  و هزینه‌ عملیاتی احداث حفریات، سناریوی ششم  به عنوان سناریوی برتر انتقال مواد باطله بخش روباز معدن  پیشنهاد شد. بر مبنای این سناریو، تخلیه باطله روباز از طریق سه تراز مختلف بسته به تراز کاری عملیات انجام می‌گیرد. بازکننده‌ اصلی کانه‌ریز مایلی است که از انتهای تونل بالایی انشعاب می‌یابد تا باطله‌های استخراجی حمل‌شده از طریق سازه‌ یاد شده تخلیه و به تونل باربری اصلی منتقل شوند. میانبری از این کانه‌ریز منشعب می‌شود و در تراز 2804 به کاواک نهایی می‌رسد و با احداث رمپ زیگزاگی منشعب از رمپ اصلی موجود بخش زیرزمینی معدن، اتصال به کاواک نهایی در تراز 2768 متری، فراهم می‌شود. پیاده‌سازی این سناریو همچنین موجب تامین مصالح مورد نیاز برای عملیات پرکردن بخش زیرزمینی می‌شود.