امکان‌سنجی استقرار روش هزینه‌یابی بر مبنای فعالیت در سازمان تأمین اجتماعی (مورد مطالعه: بخش درمان تأمین اجتماعی استان بوشهر)

مقدمه: استقرار روش هزینه‌یابی بر مبنای فعالیت موجب تعیین دقت‌تر بهای تمام شده کالاها و خدمات می‌شود اما استقرار این روش هزینه‌یابی به دلیل پیچیدگی‌ها و تحمیل هزینه زیاد به سازمان‌ها در مرحله استقرار و سپس در مرحله نگهداری در عمل با چالش‌هایی مواجه است. از این رو، انجام پژوهش‌های امکان‌سنجی در این خصوص ضرورتی اجتناب‌ناپذیر است. در این پژوهش امکان‌سنجی استقرار روش هزینه‌یابی بر مبنای فعالیت در بخش درمان سازمان تأمین اجتماعی استان بوشهر بررسی شده است.  روش پژوهش: پژوهش حاضر ترکیبی از مطالعه توصیفی و پیمایشی است. برای جمع‌آوری داده‌های پژوهش از پرسش‌نامه استفاده شده است و پاسخ‌دهندگان حسابداران و سرپرستان بخش درمان سازمان تأمین اجتماعی استان بوشهر بوده‌اند. پرسش‌نامه حاوی 42 سوال برای آزمون فرضیه‌های پژوهش بوده است. داده‌های جمع‌آوری شده با بکارگیری  نرم‌افزار SPSS  نسخه 21 و استفاده از آزمون تی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها: از لحاظ عوامل سازمانی و رفتاری، فنی، اقتصادی و فردی امکان بکارگیری روش هزینه‌یابی بر مبنای فعالیت در بخش درمان سازمان تأمین اجتماعی استان بوشهر وجود دارد اما مؤثر بودن عوامل قانونی به‌عنوان یک عامل اصلی در استقرار این روش هزینه‌یابی مورد تأیید قرار نگرفت. نتیجه‌گیری: نتایج بدست آمده نشان داد که امکان اجراء و تداوم استقرار روش هزینه‌یابی مبتنی بر فعالیت در بخش درمان سازمان تأمین اجتماعی استان بوشهر وجود دارد.   واژه‌های کلیدی: سازمان تأمین اجتماعی استان بوشهر، عوامل اقتصادی، عوامل سازمانی، عوامل فنی، روش هزینه‌یابی بر مبنای فعالیت.