امکان‌سنجی اجرای بودجه‌ریزی عملیاتی: مطالعه موردی شهرداری شیراز

مقدمه: هدف از این پژوهش، بررسی  امکان اجرای بودجه‌ریزی عملیاتی در شهرداری‌ شیراز است. روش پژوهش: جامعه آماری این پژوهش شامل چهار دسته از افراد مطلع از مراحل بودجه در شهرداری شیراز شامل: 1. مدیران ارشد و معاونین اداری و مالی 2. مدیران مالی، رؤسای حسابداری و مسئولین بودجه، 3. کارشناسان مالی 4. کارشناسان برنامه­ریزی و آموزش و فناوری اطلاعات، است. برای گردآوری اطلاعات لازم، از پرسش‌نامه و برای آزمون فرضیه‌های پژوهش، از آزمون‌ آماری تی یک‌نمونه‌ای استفاده شده است. یافته‌ها: نتایج پژوهش بیان‌گر آن است که از نظر آزمودنی‌ها، در شهرداری شیراز توانایی لازم برای اجرای بودجه‌ریزی عملیاتی (از لحاظ هر سه بعد توانایی، شامل توانایی ارزیابی عملکرد، توانایی انسانی و توانایی فنی) وجود ندارد؛ اما اختیار لازم (از لحاظ هر سه بعد اختیار، یعنی اختیار قانونی، رویه‌ای و سازمانی) وجود دارد. هم‌چنین، از نظر آزمودنی‌ها در ارتباط با دو بعد پذیرش (شامل پذیرش سیاسی و پذیرش مدیریتی)، شرایط مناسبی وجود داشته، اما در بعد دیگر پذیرش (پذیرش انگیزشی)، انگیزه مناسب برای پیاده­سازی وجود ندارد. افزون‌بر این، نتایج نشان می‌دهد که پیاده‌سازی بودجه‌ریزی عملیاتی موجب صرفه اقتصادی در شهرداری شیراز می‌شود. نتیجه‌گیری: یافته‌های این پژوهش، نشان‌دهنده این واقعیت است که در حال حاضر، شهرداری شیراز اختیار و پذیرش لازم برای اجرای بودجه‌ریزی عملیاتی را دارد. واژه‌های کلیدی: بودجه‌ریزی برنامه‌ای، بودجه‌ریزی عملیاتی، مدل شه.