افلاطون و تفکیک مثال زیبایی از مفهوم کلی زیبایی در مهمانی

از نگاه فیلسوفان و مفسران آثار افلاطون، مُثل اموری کلی است که معرفت ما از آنها به صورت تعریف­های عام عرضه می‌گردد. در رأس آن فیلسوفان، ارسطو جای دارد. وی درآثار خویش، مُثل افلاطونی را تحت نام کلیات معرفی و نقد می‌نماید. این نوشته می‌کوشد تا با نقل سخنان افلاطون در محاورة مهمانی، به نوعی بازنگری و بازنمایی از متن افلاطون دست یازد. این بازخوانی اساساً بیشتر از آنکه تفسیر باشد، از نو دیدنِ آن چیزی است که شاید خوب دید نشده است. ضمن بحث نشان داده می‌شود که افلاطون طی سلوک زیبایی­شناسی، مرحلة درک تدریجی زیبایی مشترک و کلی را از مرحلة مشاهدة ناگهانی مثال زیبایی تفکیک می‌نماید. و از آنجا که به زعم افلاطون هر نوع از شناخت، متعلق خاص خود را دارد، نتیجه قرائت تازه‌ای است از سنتی کهن: افلاطون مثال زیبایی را از مفهوم کلی زیبایی جدا می‌کند و بدین ترتیب، مثال زیبایی غیر از مفهوم کلی زیبایی است.