افزایش عملکرد و اجزای عملکرد ذرت ( Zea mays) در شرایط خاک شور با کاربرد میکوریزا و پرایمینگ بذر

به منظور بررسی اثرات کاربرد میکوریزا و پرایمینگ بذر بر روی عملکرد و اجزای عملکرد ذرت در شرایط خاک شور بر روی هیبرید سینگل کراس704 آزمایش تجزیه مرکب به صورت فاکتوریل دو عاملی درقالب طرح بلوک کامل تصادفی با سه تکرار طی دو سال 1393 و 1394 در دو مکان شور (EC=7dS/m) و غیرشور (EC=2/5dS/m) در شمال شرقی خوزستان اجرا شد. اولین عامل، تلقیح و عدم تلقیح میکوریزا (Glomus mossea L.)، دومین عامل پرایمینگ با محلول NaCl، اسید سالیسیلیک، آب معمولی و عدم پرایم بودند. نتایج نشان داد تیمارهای تلقیح با میکوریزا و پرایمینگ اثرات معنی داری بر روی تمامی صفات در هر دو مکان طی دو سال نشان دادند. در محیط شور بیشترین افزایش در تیمار پرایمینگ با اسید سالیسیلیک بدست آمد که باعث افزایش تعداد دانه در بلال (1/30 درصد)، وزن هزار دانه (1/11 درصد) و عملکرد دانه (6/44 درصد) نسبت به شاهد شده بود. در محیط شور تلقیح با میکوریزا باعث افزایش تعداد دانه در بلال (17 درصد)، وزن هزار دانه (4/3 درصد) و عملکرد دانه (9/20 درصد) نسبت به شاهد شده بود. در محیط شور اثر متقابل پرایمینگ بذر و تلقیح با میکوریزا باعث افزایش تمامی صفات شده و بیشترین افزایش در تیمار پرایمینگ با اسید سالیسیلیک و تلقیح با میکوریزا بدست آمد که باعث افزایش درصد کلونیزاسیون(5/93 درصد)، تعداد دانه در بلال (8/36 درصد)، وزن هزار دانه (2/16 درصد)، عملکرد دانه (9/58 درصد) نسبت به شاهد شده بود.