استفاده ازGIS روشى براى تحلیل ایمنى شهرى و طراحى محیطى

 در ژاپن جایى که زلزله به طور مکرر اتفاق مى‏ افتد، بررسى حوادث طبیعى در برنامه ریزى شهرى داراى اهمیت است. به هرحال، واضح است که شهرهاى ژاپن بدون ارائه هیچ تصویر روشنى از تعریف ایمنى شهرى بر پایه پژوهش هاى قبلى مرتبط با خطرات طبیعى به جز چند مورد طراحى نشده ‏اند. براى مردم ژاپن که از زلزله ‏هاى زیادى درسراسرتاریخ به ستوه آمده‏ اند، ارائه تصویرى از آینده شکل شهر از نقطه نظر ایمنى شهرى ضرورى است. از سوى دیگر، فن‏آورى رایانه ‏اى اخیر توانسته است سیستم کنترل زمان واقعى را بعد از زلزله نورت لیج در سال 1994 و کوبه 1995 بهبود بخشد. در این مقاله روشى از تحلیل و طراحى یک شهر براساس دیدگاه ایمنى شهرى تأکید دارد. این روش MUSE نامیده مى‏ شود بر پایه تئورى سیماى شهرى لینچ 1961 و برخى از عناصر کالبدى شهر به عنوان بخشى از یک سیستم ارگارنیک تعریف مى‏ شود. MUSE با استفاده از تحلیل سه بعدى Arc/view مى‏ توانیم به آسانى شهر را به صورت بصرى شبیه سازى کنیم و این کارى است که قبلاً از طریق مدل هاى قبلى زمانى زیادى مى ‏برد. نویسندگان(مقاله) عملکردهاى آسیب ‏پذیر را ایجاد کرده‏ اند. (مورئوو یامازاکى،1999) و روشى را براى ارزیابى خطر ریزش ساختمانها پیشنهاد کرده‏ اند. (مورئوو یامازاکى 2000) به کارگیرى این روشها از ارزیابى‏ هاى ایمنى شهرى به MUSE براى سیستم ارزیابى خطرات احتمالى مفید است. به هرحال با ترکیب آن (MUSE) با تکنولوژى (فن آورى) اخیر درآینده محقق خواهد شد.