استفاده از شاخص‌های کوادراتی در تعیین الگوی پراکنش برخی گونه‌های گیاهی پارک ملی قمیشلو

شناخت الگوی پراکنش مکانی گیاهان در توصیف پایداری اکوسیستم، طراحی طرح‌های مدیریتی و اقدامات حفاظتی و احیایی مفید است. به منظور تعیین الگوی پراکنش برخی از گیاهان پارک ملی قمیشلو، ابتدا 6 منطقه امن انتخاب شد. سپس تعداد 360 کوادرات یک متر مربعی در طول شش ترانسکت به طور سیستماتیک تصادفی مستقر و تعداد پایه‌های گیاهان مورد نظر در هر کوادرات شمارش گردید. در این مطالعه از شاخص‌های پراکندگی، خوشه‌بندی، گرین، لوید و موریسیتا استفاده شد. از آنجایی که تعداد زیادی گونه‌های گیاهی و با تراکم‌های مختلف انتخاب شده است، نتایج حاصل از شاخص‌ها نشان داد که تراکم تاثیری بر نوع الگوی پراکنش ندارد. اعداد حاصل از شاخص گرین الگویی بین دو نوع الگوی پراکنش تصادفی و غیر‌تصادفی (خوشه‌ای یا کپه‌ای) را نشان ‌داد. بنابراین، پیشنهاد می‌شود به منظور تعیین دقیق نوع الگوی پراکنش از مقادیر حداکثری کپه‌ای استفاده شود. در بین این شاخص‌ها، برای شاخص‌های لوید و موریسیتا مقدار ماکزیمم مشخصی برای الگوی کپه‌ای تعریف نشده است. بدین منظور، دو فرمول برای تعیین حداکثر کپه‌ای تعریف شد و نتایج حاصل از شاخص‌ها طبق آنها تفسیر شد.