استفاده از تئوری RUN در تحلیل شدت، مدت و دورۀ بازگشت خشکسالی (مطالعۀ موردی: استان فارس)

خشکسالی نشانۀ واضحی از نوسانات اقلیمی است که بر جوامع بشری بیشتر از دیگر پدیده‏های طبیعی تأثیر می‌گذارد. به منظور بررسی خشکسالی از داده‏های بارش ماهانۀ نُه ایستگاه همدیدی استان فارس طی دورۀ آماری 20 ساله (1997ـ 2016) استفاده شد. ابتدا پس از محاسبۀ شدت خشکسالی با استفاده از مفهوم تئوری RUN، ‌به انتخاب بهترین نمایه از میان نمایه‏های DI، PNPI، SIAP، RAI، SPI و BMDI اقدام شد. در ادامه، با استفاده از نرم‌افزار 6.43 SMADA سری زمانی شدت خشکسالی بر توابع توزیع مختلف برازش داده ‏شد و پس از انتخاب بهترین تابع توزیع برای هر ایستگاه، شدت خشکسالی با تداوم‏های دو، چهار، شش و هشت ماهه در دورۀ بازگشت‏های دو، سه، پنج، 10، 25 و 50 سال محاسبه شده و جد‌ول‌های مرتبط با شدت، تداوم و دورۀ بازگشت خشکسالی تهیه شد. همچنین، با استفاده از برنامۀ Spss 22 ‌به آنالیز خوشه‏ای و گروه‏بندی ایستگاه‏های مطالعه‌شده اقدام شد. در پایان، با روش درون‏یابی IDW و با استفاده از نرم‏افزار ArcGIS 9.3، ‌پهنه‏بندی خشکسالی محدودۀ مطالعه‌شده برای دو دورۀ 10 ساله به‏صورت جداگانه انجام گرفت. نتایج نشان داد شاخص SPI به عنوان بهترین شاخص توانسته است تفسیر مناسبی از محاسبات خشکسالی را در منطقه داشته باشد. به طور کلی، نتایج بیان می‌کند که طی دهۀ اخیر شدت خشکسالی نسبت به دهۀ قبل از آن روند افزایشی داشته است.