ارزیابی کارایی مدل SDSM در شبیه سازی میانگین دمای شهر کرمانشاه

افزایش گرمایش جهانی به عنوان یکی از مسائل عمده جهانی در قرن حاضر مطرح است. به همین دلیل بررسی و ارزیابی روند آن برای انسان اهمیت دارد، از این رو شبیه‌سازی این متغیر اقلیمی ‌برای درک آینده بشر می‌­تواند راهگشا باشد. روش‌های مختلفی برای شبیه‌سازی و پیش‌بینی متغیرهای اقلیمی‌وجود دارد که معتبرترین آن‌ها استفاده از داده‌های مدل گردش عمومی‌جو یا GCM می‌باشد. از جمله پرکاربردترین مدل‌ها جهت ریز مقیاس کردن داده‌های GCM، مدل آماری SDSM می‌باشددرتحقیق حاضر،میزانکاراییاینمدلجهتریزمقیاسنماییمیانگیندمایدرایستگاهشهرکرمانشاهموردارزیابیقرارگرفت. بدین منظور با استفاده از داده‌­هایدمای روزانه ایستگاههمدیدشهرکرمانشاه وداده­‌هایمرکزملی پیش‌بینیمتغیرهایمحیطی، انتخابمتغیرهای مستقلوکالیبرهکردنمدلبرایمیانگین دماصورتگرفت. بهمنظورکالیبرهکردنمدل داده­‌هایدیدبانی شدهایستگاه هواشناسیکرمانشاهو داده­‌هایمرکزملیپیش‌بینیمتغیرهایمحیطیNCEPبهدودوره 15 ساله (1975- 1961) و (1990-1976) تقسیم شدند.از15سالاولبرایکالیبرهکردنمدلبااستفادهازروشبهینه‌سازیحداقلمربعات خطااستفادهشد. این کار برای دوره 40 ساله از 1961 تا 2000 نیز انجام گرفت. سپس داده‌­های دمای میانگین برای دوره ده ساله 2010 -2001 بر اساس 2 دوره پایه 15 ساله (1990-1961) و40 ساله (2000- 1961) تحت دو سناریوی A2 و B2، پیش‌بینی و با داده­‌های مشاهداتی این دورهمقایسه شدتا میزان کارایی مدل برای پیش‌بینی ارزیابی گردد. نتایج نشان داد که با افزایش طول دوره پایه پیش‌بینی مدل بهتر خواهد شد و هرچه طول دوره کمتر باشد برآورد مدل چندان مناسب نخواهد بود.